مقایسه قابلیت اعتماد دو روش در بهسازی قاب های خمشی بتنی معیوب با کمک تحلیل شکنندگی

در سال های اخیر پیدایش و رشد مفهوم طراحی براساس عملکرد باعث پدیدار شدن وجهه جدیدی از برآورد و بکارگیری در طراحی و مقاوم سازی سازه های مختلف شده است. نیاز روزافزون به کاربرد و اعمال روش های نوین مقاوم سازی منجر به ایجاد متدهای مختلفی در این امر شده است. هدف اصلی از تحقیق انجام گرفته، استفاده از نتایج بدست آمده در بیان کاملی از عدم قطعیت ها به منظور ارتباط صریح بین مهندسین و کارفرما می باشد، بطوریکه مدل های مختلف سرمایه گذاری برای بهسازی، قابلیت مقایسه منطقی را دارا باشند. برای دستیابی به این مهم، از دو روش بهسازی لرزه ای استفاده شده است. ابتدا رفتار و عملکرد سازه ای در بکارگیری میراگر ویسکوز مطالعه خواهد شد. سپس مکانیزم و تمهیدات استفاده از میراگر اصطکاکی سیلندری ، بررسی می شود. مدل دو بعدی از قاب مورد نظر ابتدا توسط نرم افزار sap2000 به منظور برآورد اولیه ای از رفتار سازه تعریف گردیده، سپس با استفاده از نرم افزار opensees و با درنظر گرفتن تعداد توصیه شده ای از شتاب نگاشت، تحلیل دینامیکی غیرخطی فزاینده در هر سه مدل انجام شده است. در بخش اول ریسک ناشی از زمین لرزه به فرم عملکرد در مقابل فروریزش مورد ارزیابی قرار گرفته است و در بخش دوم ریسک ناشی از وقوع زمین لرزه با استفاده از پارامترهای اندازه گیری خسارات جانی و مالی به کمک روش fema p58 و نرم افزار pact 2 مورد ارزیابی قرار گرفته است. نتایج حاصل از این بررسی نشان می دهد استفاده از روش های بهسازی استفاده شده در این تحقیق باعث کاهش خسارات جانی و مالی ناشی از زلزله می شود.