بررسی فرسودگی شغلی پرستاران و بحران منابع انسانی در بیمارستان های ایران با روش پویایی های سیستم

فرسودگی شغلی پرستاران در بیمارستان¬های ایران، از یک¬سو منجر به کاهش کیفیت خدمات ارائه شده به بیماران و از سوی دیگر موجب تشدید بحران منابع انسانی در سیستم بهداشت و درمان شده است. مطالعات نشان می¬دهد فشار کاری از مهم¬ترین عوامل فرسودگی شغلی پرستاران و در نتیجه کمبود پرستار در بیمارستان¬هاست. کمبود نیروی پرستار، منجر به اضافه کاری اجباری پرستاران و به تبع آن خستگی و فرسودگی شغلی و تمایل به ترک خدمت و بازنشستگی می شود. مساله کمبود پرستار، تنها تحت تاثیر عوامل بیرونی(خارج از سیستم) نیست بلکه بازخوردهای تقویتی درون سیستم نیز موجب تشدید مساله می¬شود. روش پویایی¬های سیستم، روش مناسبی برای شناخت بهتر مساله و درک بازخوردهای درونی آن است. افزایش مشغله پرستاران، احتمال حوادث درمانی و کاهش کیفیت و کمیت خدمات درمانی ارائه شده با استخدام پرستاران جدید، از عوامل موثر در نرخ بازنشستگی و کناره¬گیری از خدمت پرستاران است. از سوی دیگر، افزایش تعداد تخت¬های بیمارستانی و محدودیت نرخ استخدام، فراهم نمودن تعداد کافی پرستار را دشوار می¬نماید. برای فراهم نمودن تعداد مناسب پرستار در بیمارستان¬ها، با استفاده از شبیه¬سازی، سیاست¬های زیر پیشنهاد می¬شود: 1. افزایش تعداد مطلوب پرستاران 2. کاهش زمان استخدام 3. افزایش نرخ استخدام تا حد امکان همچنین، آموزش نیروی انسانی و فراهم نمودن نیروی پرستاری مورد نیاز جهت کار دربیمارستان¬ها در زمان مناسب، مساله¬ای است که تصمیم¬گیران و مدیران بایستی بدان توجه کافی داشته باشند.