نقش پیش بینی کنندگی ذهن آگاهی و سبک های مقابله در اختلالات بالین دانشجویان دانشگاه فنی مهندسی شهرستان گلپایگان

هدف پژوهش حاضر بررسی نقش پیش بینی کنندگی ذهن آگاهی(مشاهده، توصیف، عمل آگاهانه، عدم قضاوت و عدم واکنش) و سبک های مقابله (مقابله مساله مدار، مقابله هیجان مدار، مقابله اجتناب مدار) در اختلالات بالینی (افسردگی، اضطراب و جسمانی سازی) دانشجویان دانشگاه فنی و مهندسی گلپایگان است. جامعه آماری این پژوهش کلیه دانشجویان مقطع کارشناسی این دانشگاه می باشد. بدین منظور تعداد 222 نفر از دانشجویان مقطع کارشناسی این دانشگاه به روش تصادفی ساده انتخاب شدند. جهت جمع آوری اطلاعات سه پرسشنامه ذهن اگاهی(ffmq)، سبک های مقابله (ciss) و خلاصه علایم مرضی 18-(bsi) مورد استفاده قرار گرفت. این تحقیق از نوع همبستگی بوده و برای تحلیل آماری داده ها از همبستگی پیرسون و رگرسیون خطی استفاده شده است. نتایج تحلیل داده های این پژوهش نشان داد بجز عامل توصیف تمام مولفه های ذهن آگاهی با اختلالات بالینی رابطه معنادار داشته و از بین سبکهای مقابله، مقابله مساله مدار با بروز اختلالات بالینی رابطه منفی و مقابله هیجان مدار با بروز اختلالات بالینی رابطه مثبتی را نشان داد. یافته ها هم چنین نشان داد عمل اگاهانه (از مولفه های ذهن آگاهی) و سبک مقابله مساله مدار و مقابله هیجان مدار می توانند به عنوان پیش بین اختلالات بالینی(افسردگی، اضطراب و جسمانی سازی) مطرح شوند.