اکسایش شبه حیاتی هیدروکربنها توسط سدیم پریدات کاتالیز شده به وسیله منگنز (iii) تترافنیل پورفیرین کلراید و منگنزتتراکیس [4-(n,n دی متیل-3-n-سولفوناتو پروپیل)آمونیم] تترافنیل پورفیرین قرار گرفته روی نانولوله کربنی چند دیواره

یکی از زمینه¬های مهمی که نانو می تواند تاثیر شگرفی بر روی آن بگذارد، کاتالیست¬ها هستند. ¬موضوع نانو و کاتالیست نسبت به یکدیگر نقش دو طرفه داشته و توسعه هر کدام از آن¬ها باعث توسعه دیگری شده است. در این راستا نانو ذرات کاندیدا¬¬¬های جذابی به¬عنوان نگهدارنده¬¬های جامد برای سیستم¬های کاتالیستی بسیار فعال و قابل بازیابی هستند. بنابراین با قراردادن پورفیرین¬ها روی نانولوله¬های کربنی کارایی این کاتالیست¬ها افزایش میابد. در این تحقیق کاتالیست¬های منگنز(iii) تترافنیل پورفیرین کلرید، [mn(tpp)cl]، وتتراکیس(4-(n,n دی متیل-3-n-سولفوپروپیل)آمونیم) تترافنیل پورفیرین ،mn(dmspa)tpp@api-mwcnt بر¬¬ روی بستری از نانولوله¬های کربنی چند دیواره قرار گرفت و فعالیت کاتالیستی آن¬ها در اپوکسایش آلکن¬ها بررسی شد. برای این منظور از نانولوله¬های کربنی چند دیواره دارای گروه¬های اسیدی استفاده گردید. در مرحله اول برای سنتزکاتالیست اول گروه¬های اسیدی توسط تیونیل کلرید به گروه اسیدکلرید تبدیل شده، سپس جهت اتصال به منگنز پورفیرین 1-3- آمینوپروپیل ایمیدازول مورد استفاده قرار گرفت. درکاتالیست اول نگهدارنده¬ مورد استفاده از موقعیت محوری به کمپلکس منگنز(iii) تترافنیل پورفیرین متصل شدند. کاتالیست¬ [mn(tpp)cl]@api-mwcnt به¬وسیله روش¬های uv-vis، ft-ir،edx و sem شناسایی گردید.در کاتالیست دوم پس از اتصال آمین به نانولوله کربنی 1-برموبوتان اضافه کرده تا بستربا مایع یونی اصلاح شده از طریق برهم کنش الکتروستاتیک به کمپلکس تتراکیس(4-(n,n دی متیل-3-n-سولفوپروپیل)آمونیم) تترافنیل پورفیرین منگنزتترا فنیل پورفیرین متصل شود. این کاتالیست به¬ وسیله روش-های uv-vis، ft-ir، chns، edx و sem شناسایی گردید.همچنین با استفاده از تکنیک¬های آنالیز عنصریicp، منگنز موجود درکاتالیست¬ها اندازه¬گیری شد. پس از تهیه و شناسایی کاتالیست¬های ناهمگن ,[mn(tpp)cl]@api-mwcnt mn(dmspa)tpp@api-mwcnt پیشرفت واکنش اپوکسایش آلکن¬های خطی وحلقوی متفاوت تحت شرایط به¬هم زدن مغناطیسی و تحت تابش فراصوت مورد بررسی قرار گرفت. برای این کار ابتدا شرایط واکنش مانند نوع اکسنده، حلال و مقدار کاتالیست بهینه شد و در نهایت سدیم پریدات به¬عنوان بهترین اکسنده و نسبت مساوی از آب و استونیتریل به¬عنوان بهترین حلال انتخاب گردید. این کاتالیست¬ها فعالیت¬ بسیار بالایی را در اپوکسایش آلکن¬هایی نظیر سیکلواکتن، سیکلوهگزن، استایرن، 1-اکتن و 1- دودکن از خود نشان دادند. در گام بعدی قابلیت بازیابی کاتالیست¬ها مورد بررسی قرار گرفت. این کاتالیست¬ها قابلیت بازیابی و استفاده¬ی مجدد بالایی داشتند. همچنین استفاده از امواج فراصوت زمان انجام واکنش¬ها را تا حد زیادی در دو کاتالیست کاهش داد.