توموگرافی دو بعدی امواج سطحی در منطقه تهران با استفاده از داده های زمین لرزه و نوفه ی لرزه ای

در این مطالعه داده های ثبت شده در ده ایستگاه لرزه نگار سازمان پیشگیری و مدیریت بحران شهر تهران، که به مدت 8 ماه به طور پیوسته ثبت شده اند، مورد بررسی قرار گرفت. با استفاده از همبستگی متقابل نوفه های محیطی که به طور همزمان در ایستگاه ها ثبت شده اند، توابع گرین امواج سطحی لاو و ریلی بدست آمد. به دلیل کمبود پرتو های متقاطع در منطقه ی تهران از زلزله های ثبت شده در ایستگاه های شرکت پارسیان استفاده شد. این زلزله ها دارای فاصله ی رو مرکزی کمتر از 100 کیلومتر و بزرگای بیشتر از 5/1 هستند. منحنی های پاشندگی سرعت گروه امواج سطحی برای امواج زلزله و توابع گرین حاصل از همبستگی متقابل نوفه ها در محدوده پریودی 2 تا 5 ثانیه، محاسبه شد. با وارون سازی منحنی های پاشندگی، یک مدل دو بعدی برای تغییرات سرعت گروه موج ریلی و لاو، ارائه شد. برای این منظور منطقه تهران را به 88 سلول با ابعاد ?1/0×?1/0 تقسیم کردیم. تغییرات سرعت گروه برای امواج ریلی بین 8/0 تا 2/2 کیلومتر بر ثانیه و برای امواج لاو 8/0 تا 4/2 کیلومتر بر ثانیه بدست آمد. برای بررسی نتایج حاصل، از دو فاکتور توپوگرافی و ساختار زمین شناسی منطقه استفاده شد. در قسمت شمال شرقی، شمال و جنوب غربی تهران به دلیل وجود واحد های زمین شناسی از قبیل نهشته های آبرفتی و سنگ های کنگلومرای کواترنری سرعت گروه امواج ریلی و لاو پایین است. سرعت امواج ریلی و لاو از سمت شمال به سمت جنوب افزایش پیدا می کند که به خاطر کم شدن ضخامت رسوبات از شمال به جنوب است. سرعت نسبتا بالای جنوب شرقی این منطقه را می توان با توجه به توپوگرافی توضیح داد. این منطقه در دامنه کوه های آنتی البرز قرار دارد. چون در این قسمت ضخامت سازند آبرفتی هزار دره کم است سرعت نسبتا بالای امواج را نتیجه می دهد. با توجه به پوشش مسیری و پارامتر ناحیه میانگین مینیمم ابعاد ناهمگنی قابل تفکیک شش کیلومتر است.