جدا‏سازی و تکثیر سلول‏های مزانشیمی از بافت چربی و بافت ژله‏ی وارتون بند ناف انسان

سابقه و هدف: سال هاست که متداول ترین منبع استخراج سلول های بنیادی مزانشیمی انسانی از بافت مغز استخوان می باشد که یک روش بسیار تهاجمی برای دهنده و بیمار می باشد؛ که توانایی تکثیر و پاساژ آن ها با افزایش سن فرد دهنده کاهش می یابد . این سلول ها توانایی خود نوسازی و تبدیل شدن به رده های مختلف سلولی را دارند. می توان آن ها را از منابع بافتی متعدد استخراخ کرد که دردناک نباشد. ما در این تحقیق به بهینه¬سازی و مقایسه¬ی جداسازی و تکثیر این سلول ها از تعدادی بافت مثل چربی و وارتون ژلی پرداختیم . مواد و روش ها : برخی مواد همچون محلول آنزیمی کلاژناز برای جداسازی سلول های بنیادی مزانشیمی انسانی از بافت چربی و کوکتل محلول آنزیمی کلاژناز و هیالورونیداز برای استخراج سلول های بنیادی مزانشیمی انسانی مورد استفاده قرار گرفت. همه¬ی سلول¬های به دست آمده را در یک محیط کشت مشابه سلولی حاوی dmem-f12 ، 20% fbs و آنتی بیوتیک رشد دادیم. محیط کشت هر 3 روز یک بار برای دست یابی به سلول¬های چسبنده با چسبندگی 90 درصد تعویض شد. جهت جدا کردن سلول ها از ته فلاسک و پاساژ دادن از آنزیم تریپسین-edta استفاده شد. نتیجه: سلول¬های دوکی و ستاره ای شکل به ته فلاسک ها چسبیدند و با آنالیزهای فلوسایتومتری پی به صحیح بودن روش جداسازی و شناسایی مارکرهای سطح سلول بردیم. سلول¬های بنیادی مزانشیمی آدیپوز برای مارکرهای سطح سلولیcd90,cd29,cd105,cd73,cd44, مثبت وسلول¬های بنیادی مزانشیمی ژله¬ی وارتون برای مارکر های سطح سلولیcd90,cd29,cd105, cd73, cd44, cd166 مثبت اعلام شدند. بحث: سلول های بنیادی مزانشیمی انسانی سلول های دوکی هستند که می¬توانند از منابعی غیر از مغز استخوان مثل چربی و ژله¬ی وارتون بند ناف نیز استخراج شوند، آن ها توانایی فزاینده¬ای را برای تکثیرشان در پاساژهای متعدد نشان می¬دهند .