بررسی رابطه میان دانش فناوری اطلاعات و ارتباطات و سرمایه انسانی در سازمان (مطالعه موردی: جهاد دانشگاهی واحد تهران)

پژوهش حاضر با هدف بررسی رابطه میان سواد فناوری اطلاعات و ارتباطات و سرمایه انسانی در جهاددانشگاهی دانشگاه تهران انجام شد. روش مطالعه توصیفی و جامعه مورد مطالعه شامل کلیه اعضای هیأت علمی، مدیران و کارشناسان جهاددانشگاهی دانشگاه تهران ( 140 نفر) بود. در این پژوهش سرمایه انسانی در سه حیطه "دانش، مهارت و تخصص" معرفی شده و سواد ict با هفت مولفه "شرح دادن، دستیابی، ارزیابی، مدیریت کردن، خلق کردن، ترکیب کردن و ارتباط برقرار کردن" تعریف گردید. ابزار جمع آوری داده¬ها پرسشنامه بود که روایی های صوری، محتوایی و سازه آن از نظر اساتید متخصص در رشته مدیریت آموزشی تأیید و پایایی پرسشنامه ها با استفاده از آلفای کرونباخ (90/0) تعیین شد. برای تحلیل داده ها از شاخص ضریب همبستگی، آزمونهای معناداری ضریب همبستگی، نسبت و آزمون t استفاده شده است. یافته های پژوهش نشان می دهد که: میزان سواد فناوری اطلاعات و ارتباطات 71/3 درصد از کل مورد نظر و میزان مولفه مدیریت در میان آزمودنی¬ها از دیگر مولفه ها بیشتر بود. مقدار دارایی های سرمایه انسانی در حیطه های دانش، مهارت و تخصص به ترتیب4/63%، 61/1%، 64/5% و در مجموع 62/6 درصد از کل مقدار مطلوب می باشد. بین سواد ict و سرمایه انسانی رابطه مثبت وجود دارد و این رابطه از نظر آماری معنادار است. زیرمولفه های شرح دادن، دستیابی، ارزیابی و خلق کردن از متغیر سواد ict با متغیر سرمایه انسانی رابطه مثبت و معنادار دارند و تغییرات این دو متغیر تابع یکدیگر است.