تاثیر سطوح مختلف تنش خشکی بر روی مراحل رشد اولیه گونه های مریم گلی کبیر و تخم مرو

آب در مناطق خشک و نیمه خشک از اساسی¬ترین عوامل اکولوژیکی است که توسعه و رشد گیاهان را تعیین می¬کند. از این رو استفاده مؤثر از منابع آب در جهت رشد مطلوب گیاهان باید همواره مورد توجه قرارگیرد. هدف از این مطالعه تاثیر سطوح مختلف تنش خشکی بر ویژگی¬های بارز مورفولوژیکی و فیزیولوژیکی دو گونه دارویی salvia sclarea و salvia macrosiphon است. بدین منظور آزمایشی به صورت فاکتوریل در قالب طرح بلوک کامل تصادفی و در سه تکرار در گلخانه تحقیقاتی دانشگاه یزد در سال 1391 اجرا گردید. فاکتورهای مورد بررسی در این تحقیق شامل سطوح مختلف تنش خشکی با چهار سطح 100، 75، 50 و 25 درصد ظرفیت زراعی و گونه گیاهی با دو سطح (salvia sclarea و salvia macrosiphon) در نظر گرفته شد. نتایج حاصل از این آزمایش نشان داد که افزایش تنش رطوبتی بر میزان غلظت عناصر غذایی ماکرو (پتاسیم، کلسیم، منیزیم، ازت و فسفر) و میکرو (آهن، روی، مس و سدیم) اثر معنی داری (p<0/01) داشت. به طوری¬که بیشترین میزان عناصر غذایی ماکرو و میکرو به ترتیب مربوط به تیمار 100 و 25 درصد ظرفیت زراعی و کمترین میزان آن به ترتیب مربوط به تیمار 25 و 100درصد ظرفیت زراعی بود. همچنین تنش خشکی تاثیر معنی داری (p≤0/01 ) بر میزان قند محلول داشت. همچنین نتایج حاصل نشان داد که میزان رطوبت خاک بر صفات مورفولوژیکی چون نسبت اندام زیرزمینی به وزن اندام هوایی، ارتفاع گیاه، قطر، حجم تاج پوشش، طول برگ، سطح کل برگ، عرض برگ، شاخص سطح برگ، وزن خشک اندام هوایی، وزن خشک ریشه، طول ریشه و حجم ریشه تأثیر معنی¬دار p<0/01)) بود. یافته¬های تحقیق همچنین بیان¬گر آن است که گونه دارویی s. sclarea، با کاهش حجم تاج پوشش و شاخص سطح برگ و همچنین افزایش رشد ریشه و نسبت بالاتر اندام زیرزمینی به اندام هوایی و همچنین افزایش میزان آهن و سدیم از مقاومت بیشتری نسبت به گونه s.macrosiphon در مواجهه با تنش خشکی برخوردار است.