طراحی سازه های باز و بسته شونده قیچی سان برای اسکان موقت در ایران معاصر (نمونه: طراحی الگوی اسکان موقت برای روستای ازغد خراسان رضوی)

بکارگیری سیستم¬های انعطاف¬پذیر در طراحی معماری یکی از موضوعاتی است که به شدت مورد علاقه معماران و طراحان است. سیستم¬های انعطاف¬پذیر با قابلیت¬های ویژه خود می¬توانند در موقعیت¬های مختلف بالاترین کارایی را از خود نشان دهند. یکی از سیستم¬های انعطاف¬پذیر در این میان بکارگیری سازه¬های باز و بسته شونده می¬باشد. با توجه به قرارگیری ایران در زلزله¬خیزترین منطقه جهان و وقوع سوانح طبیعی در ایران و نیاز مبرم به ایجاد پناه¬گاه و اسکان موقت در هنگام وقوع حادثه، این سازه¬ها می¬توانند به عنوان گزینه مناسب در طراحی اسکان موقت بخصوص در روستاها مورد استفاده قرار گیرند. در این راستا پژوهش حاضر به پاسخ¬گویی دو سوال کلیدی: اصول طراحی سازه¬های باز و بسته شونده و چگونگی استفاده از سازه¬ باز و بسته شونده قیچی سان برای اسکان موقت در روستاهای آسیب دیده، می¬پردازد. برای پاسخ¬گویی به این سوالات از روش تحقیق توصیفی- تحلیلی و راهبرد استدلال منطقی استفاده شده است. نمونه¬هایی از سازه¬های باز و بسته شونده قیچی سان مورد تحلیل قرار گرفته است تا ویژگی¬ها و نقاط قوت و ضعف آنها ارزیابی شود. دستاوردهای پژوهش نشان دهنده آن است که با توجه به ویژگی¬های سازه¬های باز و بسته شونده و کارایی آنها، این سازه¬ها گزینه مناسبی برای اسکان موقت در روستاهای آسیب دیده و هم¬چنین دستیابی به یک معماری پیشرفته و انعطاف¬¬پذیر می¬باشد.