تحلیل فضایی کیفیت زندگی در سکونتگاه های روستایی (مطالعه موردی:دهستان قرق شهرستان گرگان)

کیفیت زندگی مفهومی چند جانبه و چند بعدی است، و تنها جنبه های مادی زندگی را در بر نمی گیرد؛ اندازه گیری و پی بردن به آن خود در گرو عوامل مختلف محیطی – اکولوژیک، اجتماعی - فرهنگی و اقتصادی می باشد و خصوصیات فردی افراد جامعه نیز در آن دخالت دارند. در این پژوهش سعی شده است که به این پرسش اصلی پاسخ داده شود که: معیارها و شاخص های کیفیت زندگی مناسب با ویژگی های بومی- محلی دهستان قرق کدامند آیا روستاهای دهستان قرق شهرستان گرگان از سطح کیفیت زندگی مطلوبی برخوردارند؟ آیا بین سکونتگاه های روستایی دهستان قرق بر اساس کیفیت زندگی در ابعاد مختلف محیطی، اجتماعی، اقتصادی و کالبدی تفاوت فضایی معناداری وجود دارد؟ وچه عواملی بر تفاوت های فضایی سطح کیفیت زندگی در بین روستاهای دهستان قرق موثرند؟ تا از این طریق ابعاد و شاخص های کیفیت زندگی تعریف شود. روش پژوهش در تحقیق حاضر توصیفی- تحلیلی و مبتنی بر تکمیل پرسشنامه است. 5 روستای دهستان قرق به عنوان نمونه تعیین شده (تکمیل پرسشنامه نزد 340 نفر از سرپرستان خانوارها ) و داده های مورد نیاز از دو روش کتابخانه ای و میدانی گردآوری گردیده است؛ در نهایت، داده های گردآوری شده از دو روش آمار توصیفی و استنباطی (آزمون tو تحلیل واریانس) مورد تجزیه و تحلیل قرار گرفته اند. یافته ها نشان می دهند که در مجموع از نظر ابعاد کیفیت زندگی در روستاهای دهستان قرق تفاوت معناداری بین همه روستاها مشاهده می شود و درنهایت روستاهای مورد مطالعه، از نظر سطح کلی کیفیت زندگی، در دو طبقه قرار می گیرند، که در طبقه یک به ترتیب روستاهای جعفرآباد ملک، نوده ملک، قرق و قلی آباد با بالاترین سطح کیفیت زندگی و رضایتمندی جای دارند؛ و در طبقه دو روستای گناره با پایین ترین سطح کیفیت زندگی و رضایتمندی قرار می گیرد. و هم چنین یافته ها حاکی از این هستند که در مجموع بعد فاصله روستا از جاده اصلی، فاصله روستا تاشهر و تنوع قومیتی در روستاها بر کیفیت زندگی روستاهای نمونه تأثیر گذار هستند. به طوری که بعد فاصله بر همه ی مولفه های کیفیت زندگی تأثیر گذار است اما عامل تنوع قومیتی بر کیفیت اجتماعی و کیفیت کالبدی سکونتگاه ها تأثیر گذار است.