طراحی ایستگاه کاری راننده اتوبوس شهری تهران با رویکرد کاربرمحور

با توجه به حجم بالای ترافیک شهر تهران، مردم روز به روز بر اهمیت استفاده از وسایل نقلیه عمومی، هم چون اتوبوس های شهری پی می برند. رانندگان این وسایل، روزانه حجم قابل توجهی از مسافران را جابه جا می کنند که برای بالا بردن سطح رفاه آن ها در محیط کاری، یکی از فاکتورها، مناسب سازی ایستگاه کاری ایشان است. در حال حاضر این ایستگاه کاری به دلایل: طراحی نامناسب، زمان زیاد کار، شلوغی شهر، ازدحام مسافر، سیستم پولی در دریافت کرایه به ویژه خطوط عادی و ملاحظه نشدن شرایط فرهنگی راننده شهر تهران، باعث خستگی روحی و جسمی رانندگان می شود و به طور ناخواسته تعاملاتی ناشایست بین راننده و مسافر به وجود می آورد که ادامه این روند اثرات نامطلوبی بر زندگی شخصی رانندگان و فرهنگ عمومی شهر به جا خواهد گذاشت. بنابراین ضرورت پرداختن و طراحی مجدد ایستگاه کاری رانندگان که با هدف شناخت نیازهای راننده از ایستگاه کاری (کابین و داشبورد) انجام خواهد شد، اثبات می شود. در این پروژه پس از انجام مطالعات کتابخانه ای و بررسی پیشینه تحقیق، فاز جمع آوری داده ها با مصاحبه 30 نفر از رانندگان خطوط عادی راه آهن- تجریش و brt آزادی- تهرانپارس انجام شد و پس از تحلیل اطلاعات، لیست بایدهای طراحی تدوین گشت و بر اساس این بایدها، فاز طراحی مجدد کابین و داشبورد اتوبوس های 12 و 18 متری خطوط عادی و brt انجام شد. در پایان یک کانسپت سه بعدی از کابین و داشبورد راننده به صورت ماژولار و قابل استفاده در انواع اتوبوس های شهری، طراحی و در رایانه ترسیم و ارائه شد.