شناسایی وتبیین راهبردهای تربیت شهروندی در دوره ابتدایی و گزینش الگویی برای ارزشیابی اثربخشی این مهارتها

پژوهش حاضر به منظور شناسایی و تبیین راهبردهای آموزشی تربیت شهروندی و تعیین الگویی مناسب که بتواند مهارت های شهروندی را ارزشیابی کند، صورت گرفته است. اهمیت شهروندی از آنجایی است که نگاه ویژه ای به یادگیری دانش، توانایی و نگرش دارد و فرد را در تعامل موثر و مطلوب با افراد دیگر و دولت یاری می رساند(قلتاش،1389). هدف از این پژوهش، شناسایی روش های آموزشی موثر در تربیت شهروندی و همچنین تعیین الگویی است که در ارزشیابی بتوان از آن بهره جست.شرکت کنندگان در این پژوهش شامل متخصصان علوم تربیتی، معلمان دوره ابتدایی و والدین دانش آموزان دوره ابتدایی بودند. جامعه آماری این پژوهش شهرستان قزوین است. روش نمونه گیری با استفاده از تکنیک گلوله برفی انجام گرفته است که تا سطح اشباع پذیری پیش رفته است. جمع آوری اطلاعات نیز به وسیله مصاحبه نیمه ساختار یافته و با استفاده از دستگاه ضبط صوت صورت گرفته است. جهت حصول اطمینان از کیفیت تحقیق از معیار های باور پذیری، اطمینان پذیری، انتقال پذیری و تائید پذیری استفاده گردیده است. داده های گرد آوری شده با استفاده از روش تحلیل مضمون مورد تجزیه و تحلیل قرار گرفته است. مهمترین یافته این پژوهش استفاده بیشتر از راهبردهای آموزشی غیر مستقیم در تربیت شهروندی به جای استفاده از آموزش مستقیم می باشد. در تربیت شهروندی از روش هایی مانند ایفای نقش، یادگیری اجتماعی، الگو سازی، فضا سازی مجازی ویا محاکمه قضایی به جای روش های آموزش مستقیم باید استفاد نمود. بهره مندی از شیوه ارزشیابی کیفی که به نوعی کلیه سطوح یادگیری را می سنجد و موجب کاهش استرس و اضطراب نیز می شوند به جای شیوه ارزشیابی کمی که اصولاً سطح دانش را ارزشیابی می کنند از یافته های دیگر این تحقیق قلمداد می گردد. در ارزشیابی کیفی می توانیم از چک لیست، نمونه کار، مشاهده عملکردها و... در سنجش مهارت های کسب شده در تربیت شهروندی استفاده کنیم.