تعیین میدان ثقل محلی از روی داده های گرادیومتری ماهواره گوس

مدلسازی میدان گرانشی، از اهمیت ویژه ای در شناخت عوارض طبیعی زمین برخوردار است. استفاده از اطلاعات مناسب میدان گرانشی زمین، می تواند اطلاعات منحصربفردی را در مورد تغییرات پوسته و ساختار درونی زمین، در اختیار محققین قرار دهد. میدان گرانشی زمین را می توان از طریق ماموریت های فضایی مدل سازی نمود. تعیین میدان گرانشی از آنالیز مدار مغشوش یکی از روش های قدیمی می باشد که از اغتشاشات مدار مغشوش و المان های مداری برای مدل کردن استفاده می شود. اما می توان میدان را به طور محلی از این ماموریت های فضایی نیز تعیین کرد. در این تحقیق از شبیه سازی مداری با خصوصیات ماهواره ی گوس و با استفاده از معادلات گوسی و ترکیب این معادلات بمنظور دست یافتن به معادلات انتگرالی با کرنل ایزوتروپ، برای ایجاد ارتباط بین اغتشاشات مداری ماهواره و آنامولی جاذبه استفاده و در بازیابی محلی آنامولی جاذبه بکار برده شد. خطای مربعی متوسط و انحراف معیار آنامولی جاذبه تولید شده از مشاهدات مداری، با دقت تفکیک بترتیب و میلی گال و برای مشاهدات گرادیومتری بترتیب و میلی گال بدست آمد. برای بالا بردن کیفیت آنامولی جاذبه، مشاهدات مداری و گرادیومتری را ترکیب کردیم و با وزن دهی مناسب مشاهدات مداری و گرادیومتری از روش های موجود تخمین مولفه های وریانس، میانگین و انحراف معیار خطا مربعی متوسط میدان تولید شده به و میلی گال رسیده است. بعلت وجود اثر خطای برشی انتگرال های کروی، آنامولی جاذبه بازیابی شده، برآورد غیر واقع بینانه ای از مقادیر واقعی خود می باشند. لذا بمنظور کاهش اثر خطا ی برشی از مجهولات، ماتریس های پنجرهای برای مجهولات (در سطح دریا) و برای مشاهدات (در ارتفاع مدار ماهواره)، بکار گرفته شد. میانگین و انحراف معیار خطای مربعی متوسط محاسبه شده با استفاده از ماتریس های پنجره ای در روش های تخمین مولفه های وریانس به و میلی گال رسیده است. آنامولی جاذبه تولید شده در این مرحله را با آنامولی جاذبه تولید شده از مدل ژئوپتانسیل مورد ارزیابی قرار دادیم. خطای مربعی متوسط محاسبه شده برابر با میلی گال شده است. خطای مربعی متوسط محاسبه شده در این حالت با میانگین خطای مربعی متوسط محاسبه شده از روش های تخمین مولفه های وریانس، مطابقت دارد.