محاسبه و مفهوم مرزهای جواب?های ممکن در تفکیک منحنی چند متغیره یک سیستم سه جزئی

روش های مدل سازی نرم در متون کمومتریکس از اهمیت ویژه ای برخوردارند، به ویژه زمانی که سیستم های ناشناخته و پیچیده مورد مطالعه قرار می گیرند و در عمل فرضی از مدل حاکم بر رفتار شیمیایی سیستم وجود ندارد. از این جهت ارائه و توسعه ی روش های مدل سازی نرم در متون کمومتریکس جایگاه ویژه ای را به خود اختصاص داده اند. عدم نیاز به داشتن اطلاعات درباره ی مدل شیمیایی سیستم، کاربرد این روش ها را جهت آنالیز در حضور گونه های فعالی که در فرآیند مورد نظر شرکت ندارند، گسترده می سازد. در این میان، روش های نرم به عنوان یک ابزار مهم کمومتریکسی در بررسی و تفکیک ماتریس داده های جذبی به دو ماتریس غلظت و طیف خالص گونه های فعال در سیستم بکار برده می شوند. مجموعه ای از طیف های آزمایشگاهی که در طول موج های مختلف ثبت شده اند، ردیف های یک ماتریس داده ی جذبی آزمایشگاهی را تشکیل می دهند. تفکیک ریاضی یک ماتریس داده با استفاده از روش های آنالیز نرم، به طور ذاتی با دو نوع منبع ابهام روبرو است. این ابهام ها باعث می شوند که تعداد زیادی جفت ماتریس غلظتی و طیفی از تفکیک ماتریس داده به عنوان جواب حاصل شوند که با غلظت و طیف واقعی تفاوت دارند. تفاوت ممکن است شدتی یا چرخشی باشد. نظر به اینکه نرمال کردن ابهام شدتی را حذف می کند، ابهام چرخشی به طور معمول عامل اصلی وجود این ناحیه جواب است که منجر به خطای سیستماتیک در نتیجه بدست آمده می شود. لذا تا کنون تلاش های زیادی (استفاده از اطلاعات موجود در سیستم به عنوان محدودیت اعمال شده در روش های نرم) برای کاهش ابهام چرخشی به منظور رسیدن به جواب منحصر به فرد صورت گرفته است. در همین جهت روش هایی که قادر به محاسبه ی تمام جواب های ممکن هستند مورد توجه قرار گرفته اند. بنابراین تحقیق پیش رو به دنبال تحقق اهداف بیان شده به بررسی اثر محدودیت ها بر کاهش ابهام چرخشی و توسعه ی روش های نرم با توانایی بدست آوردن تمام جواب های ممکن در سیستم سه جزئی می پردازد.