بررسی روابط متقابل خودکارامدی، آگاهی فراشناختی، استفاده از استراتژی های آزمون زبان آموزان ایرانی و عملکرد آنها در آزمون زبان انگلیسی: رویکرد مدل سازی معادلات ساختاری

مطالعه حاضر به بررسی روابط میان ویژگی های شناختی منتخب آزمون دهنده های ایرانی شامل خودکارامدی، آگاهی فراشناختی ، استفاده از استراتژی های آزمون ، و عملکرد آنها در آزمون زبان انگلیسی می پردازد. بدین منظور، مدلی بر اساس مطالعات تجربی ارائه و با استفاده از مدل سازی معادلات ساختاری ارزیابی شد. سه پرسشنامه بین 200 زبان آموز ایرانی در دو مرکز آموزش زبان انگلیسی در مشهد ، ایران، توزیع گردید. به منظور بررسی کیفی محتوای این پرسشنامه ها و شناسایی دلایل آگاهی فراشناختی و خودکارآمدی بالا و یا پایین زبان آموزان، مصاحبه هایی نیمه ساختاری از آنها به عمل آمد. نتایج این مطالعه نشان داد که زبان آموزان ایرانی از استراتژی های آزمون استفاده می کردند و خود را افرادی خودکارامد می دانستند. آنها همچنین از فرایند یادگیری خود آگاهی داشتند. نتایج تحلیل همبستگی نشان داد که آگاهی فراشناختی از نظر آماری با استراتژی های آزمون، خودکارآمدی و عملکرد آزمون در ارتباط است. نتایج همچنین نشان داد که بین خود کارآمدی و استراتژی های آزمون، از نظر آماری، ارتباط معناداری وجود دارد. خودکارآمدی با عملکرد در آزمون زبان خارجی نیز به طور قابل توجهی مرتبط بود. ارزیابی مدل ساختاری ارائه شده نشان داد که این مدل برای داده های مطالعه حاضر مناسب است. نتایج حاصل از مدل ساختاری نشان داد که خودکارآمدی تاثیر مستقیمی بر عملکرد آزمون دارد. بعلاوه، آگاهی فراشناختی به طور مستقیم خودکارآمدی زبان آموزان را تحت تاثیر قرار می داد. این ویژگی همچنین تاثیری غیرمستقیم بر عملکرد آزمون زبان آموزان از طریق تاثیرگذاری بر خودکارآمدی آنها داشت.