ارزیابی قابلیت اعتماد لرزه ای سازه های فولادی مجهز به جداگرهای الاستومری

بیمارستان ها، مراکز مخابراتی، نیروگاه های هسته ای، ادارات پلیس و آتش نشانی ها از جمله مراکزی هستند که باید بلافاصله بعد از یک زلزله قابل بهره برداری باشند. در بعضی موارد این ساختمان ها دارای محتویات ارزشمندتر از خود سازه هستند که نسبت به زلزله حساس می باشند. مهمترین چالش پیش روی طرح لرزه ای این سازه ها کاهش همزمان شتاب و تغییر مکان بین طبقه ای می باشد که جداسازهای لرزه ای با انعطاف پذیری افقی که بین پی و روسازه ایجاد می کنند، باعث کاهش همزمان شتاب طبقات و تغییر مکان بین طبقه ای می شوند. پاسخ های تولید شده در روسازه هر کدام تابعی از دوره تناوب روسازه، مشخصات جداگر و مولفه های حرکت زمین می باشند. هرکدام از این پارامترها، عدم قطعیت هایی با خود به همراه دارند که باعث اختلاف بین رفتار واقعی و تحلیل مهندسی می شوند و این خود نگرانی هایی در مورد این سیستم ها بوجود می آورند. در این پژوهش انعطاف پذیری روسازه و سختی، میرایی و مقاومت تسلیم جداگر به عنوان عدم قطعیت های uncertainty و زلزله نیز به عنوان عدم قطعیت های randomness در نظر گرفته شده است. برای هر کدام از مشخصات انعطاف پذیری روسازه و سختی، میرایی و مقاومت تسلیم جداگر 30 عدد تصادفی با توزیع نرمال و میانگین مقدار طراحی، تولید شده است. این 30 مشخصه با روش latin hyper cube sampling با یکدیگر ترکیب و نمونه برداری شده است. تمام این 30 مشخصه در معرض 8 زلزله با فاصله و بزرگی های متفاوت با تقسیم بندی به دو حوزه ی دور و نزدیک قرارگرفته اند و 1200 تحلیل تاریخچه زمانی غیر خطی انجام شده است. پاسخ-های شتاب روسازه و جابجایی جداگر آنها استخراج شده است. با استفاده از تابع توزیع نرمال و مقادیر میانگین و انحراف از معیار پاسخ ها، احتمال خرابی و یا گذشت از معیار مورد نظر محاسبه شده است. با استفاده از مقادیر احتمال خرابی، منحنی های شکنندگی ترسیم شده است.