مبانی و روش های تفسیری محمد تقی مدرسی در من هدی القرآن

مبانی تفسیر قرآن یکی از مهم ترین مباحث در حوزه ی علوم قرآنی به شمار می آید و پیوسته مورد توجه و اهتمام قرآن پژوهان و علاقمندان به قرآن کریم به ویژه مفسران بزرگ شیعه بوده است. این پایان نامه در دو فصل تدوین شده است. در فصل اول در قسمت کلیات بیان مسئله، پیشینیه تحقیق، پرسش های تحقیق، فرضیه ها و اهداف پایان نامه بررسی می شود پس از آن در بخش اول توضیحی کوتاه در مورد زندگی آیت الله مدرسی، خاستگاه، مهاجرت ها، آثار، فعالیت ها و پروژه هایی که ایشان انجام داده اند توضیح مختصری داده می شود. در بخش دوم به معرفی تفسیر پرداخته می شود که در آن زمینه ها و انگیزه های مولف، چگونگی نگارش تفسیر و ویژگی های این تفسیر مانند بعدپویایی، وضوح و روشنی مفهوم و عدم تقید، عمق و تأکید، وحدت موضوعی و روحیه تربیتی هدفمند و اسلوب صریح و روشن بیان می شود و در بخش سوم این فصل مبانی، قواعد و گرایش های تفسیری و اقسام و شمار مبانی توضیح داده می شوند. در فصل دوم که اصلی ترین بخش این پایان به شمار می آید در سه بخش تدوین شده است. در بخش اول اهم مبانی وی از قبیل: اصالت و نوگرایی، اعتقاد به حجیت ظواهرقرآن،اعتقاد به جری و تطبیق در قرآن ، پاسخگو بودن قرآن به نیازهای بشر، جامعیت و جاودانگی قرآن بیان می شود. بخش دوم هم به روش تفسیری ایشان اختصاص دارد که در آن مهم ترین روش های تفسیری وی از قبیل قرآن به قرآن، قرآن به سنت و روش عقلی بررسی می شود. ذکر این نکته لازم است که مهم ترین روش تفسیری ایشان روش عقلی می باشد. در بخش آخر این فصل به گرایش ادبی، فقهی، اجتماعی، سیاسی، علمی و تربیتی پرداخته می شود. ذکر این نکته ضروری است که مهم ترین گرایش وی اجتماعی است.