افزایش راندمان کاری سلول های خورشیدی با استفاده از نانوسیال

در این تحقیق در راستای ارزیابی و بهبود عملکرد سلول فتوولتائیک دو هندسه ی متفاوت از ماکروکانال ها با طرح مستقیم و حلزونی و یک میکروکانال که به پشت سلول فتوولتائیک متصل شده اند، بصورت مجزا بکار گرفته شدند. به منظور بررسی اثر سیال خنک کننده بر عملکرد سلول فتولتائیک آب و سه غلظت متفاوت نانوسیال (0/01، 0/1 و 0/5درصد وزنی برای ماکروکانال ها و 0/01، 0/1 و 0/3 درصد وزنی برای میکروکانال) بر پایه آب و نانو ذره بوهمیت با فرمول شیمیایی alooh مورد استفاده قرار گرفته شد. مشاهده شد که در میکروکانال، نانوسیال با غلظت 0/1 درصد وزنی و در ماکروکانال ها غلظت 0/1 درصد وزنی بهترین عملکرد خنک سازی را دارد. در نتیجه می توان گفت که علاوه بر غلظت نانوذرات، هندسه کانال نیز بر عملکرد آن ها در زمینه انتقال حرارت موثر بود. با مقایسه عملکرد دو ماکروکانال برای غلظت های متفاوت نانوسیال تحت دبی های متفاوت نتایج بهتری برای ماکروکانال حلزونی به دلیل خصوصیات هندسی آن بدست آمد. نتایج بدست آمده از مقایسه ی ماکروکانال مستقیم و میکروکانال نیز نشان داد که در اکثر دبی های برای غلظت های یکسان نانوسیال، میکروکانال توان حذف گرمای بیشتری را دارد. لازم به ذکر است که حداکثر افزایش عملکرد با میکروکانال مستقیم 35/03، با ماکروکانال حلزونی 37/67 و با میکروکانال 27/15٪ مشاهده شد.