بهینه سازی برداشت فلز سرطانزای کروم (vi) در شرایط in vitro توسط سویه باکتریایی مقاوم به کروم و بررسی امکان استفاده از این سویه جهت تهیه نانوجاذب زیستی

در پروژه مطالعه شده سعی بر این بوده است تا با جداسازی و غربالگری سویه های مقاوم به فلزات سنگینی از جمله کروم از منابع آلوده به این فلزات در اطراف شهر سبزوار گامی موثر در جهت کاهش آلودگی محیط زیست به ویژه آب های آشامیدنی به فلزات سنگین با استفاده از روش in vitro، که شاید جایگزینی برای روش های رایج و پرهزینه شیمیایی باشد، برداشته شود. در ابتدای کار برای شناسایی سویه ی مورد نظر با نام ckcr-8 از روش آنالیز مولکولی ژن 16s rdna استفاده شد و سپس این سویه در پایگاه ncbi، blast شده و قرابت و نزدیکی آن با نوع entrobacter sp مشخص شد و به ثبت رسید. در مرحله ی بعد با استفاده از روش رقیق سازی در محیط نوترینت براث مقدار mic برای سویه ی مورد نظر برابر با ppm 60000 به دست آمد. پس از آن تست های اولیه برداشت فلز کروم در شرایط in vitro انجام شد و تاثیر متغیر های مختلف به صورت جداگانه بر روی سویه مورد مطالعه و بررسی قرار گرفت. در مرحله بعد جهت شناسایی و اطمینان از نوع مکانیسم برداشت فلز از تکنیک های ft-ir استفاده شده و با تفسیر داده های حاصل از آنها مکانیسم اتصال به دیواره ی سلولی در باکتری مرده از طریق گروه های سطحی موجود بر روی آن تایید شد. پس از آن با توجه به برداشت قابل توجه فلز کروم توسط سلول های زنده و نفوذ پذیر شده فرضیه ی آنزیمی بودن بخشی از مکانیسم برداشت فلز نیز مورد تایید قرار گرفت. در پایان نیز برای بررسی تاثیر متقابل پارامترهای تک متغیره، تمامی پارامتر های بررسی شده در فاز اول کار شامل ph ، غلظت گلوکز و سرعت اختلاط تحت نرم افزار rsm و با استفاده از طرح ccd به صورت کامل بررسی و تاثیر تک تک متغیر ها بر روی هم و بر روی عملیات برداشت فلز بررسی و تفسیر شد. در حالت تک متغیره مشخص شد که بیشترین میزان برداشت غلظت ppm 40 از کروم 6 ظرفیتی توسط سویه ی مورد نظر در دمای 25 در ph=3 در سرعت اختلاط rpm 100 و به مدت 2 ساعت اتفاق می افتد.