تاثیر پوشش های دکوراتیو و نوع چسب مصرفی بر خواص فیزیکی و مکانیکی صفحات فشرده چوبی

در این تحقیق ﺗﺎﺛﻴﺮ روﻛﺶ ﮔﺬاری و ﻧﻮع روﻛﺶو امکان استفاده ازمخلوط چسب پلی وینیل استات و اوره فرمالدئید با نسبتهای مختلف و آرد،کائولین وتالک به عنوان پرکننده رزین های اوره فرمالدئید جهت روکش کاری تخته خرده چوب مورد ارزیابی و بررسی قرار گرفت. مقدار180 گرم چسب اوره فرمالدئید مایع باغلظت 65 درصد و حدود یک درصد کلرید آمونیم به عنوان کاتالیزور(بر پایه وزن خشک چسب )و 20 درصد هم پر کننده درمخلوط چسب برای روکش کردن هر متر مربع تخته خرده چوب جهت یک رو استفاده شد.عوامل متغییر شامل، چسب پلی وینیل استات در 3 سطح (0 % ، %15، % 25 ) وپرکننده در 3 سطح (آرد،کائولین وتالک) به صورت مخلوط با اوره فرمالدهیدو روکش در 2 سطح(راش و فرمیکا) مورد استفاده قرار گرفت گرفت. فشارپرس15 بار ، دمای 120 درجه سانتی گرادو زمان 5 دقیقه به عنوان عوامل ثابت اعمال گردید بعد از انجام عملیات روکش کردن، خواص فیزیکی مانند جذب آب وواکشیدگی ضخامت و خواص مکانیکی شامل چسبندگی عمود بر سطح ،مدول الاستیسیته ، مقاومت خمشی و مقاومت به سختی اندازه گیری و مورد تجزیه و تحلیل قرار گرفت. نتایج بدست آمده در این تحقیق نشان داد که ویژگی های فیزیکی و مکانیکی تخته های روکش شده با فرمیکانسبت به روکش راش بجز در چسبندگی عمود بر سطح در سطح معنی داری بالاتر بوده است. و همچنین با افزایش نسبت مخلوط چسب پلی وینیل استات و اوره فرمالدئید ازصفربه 15% و25% درصد همه خواص فیزیکی و مکانیکی تیمارها نسبت به شاهد در سطح معنی داری بالاتر بوده است.و بهترین تیمار زمانی است که از نسبت مخلوط 25 درصد چسب پلی وینیل استات و 75 درصد چسب اوره فرمالدئید استفاده می شود. و برعکس پرکننده های معدنی بجز مقاومت به سختی در بقیه خواص فیزیکی ومکانیکی پایین تر از شاهدبودند. اما در جذب آب و واکشیدگی ضخامت در 24 ساعت غوطه وری نمونه ها هیچ تفاوت معنی داری بین تیمار شاهد (آرد)با بقیه پرکننده ها (کائولین و تالک )وجود نداشته است وبهترین حالت برای استفاده از پرکننده های معدنی در صنعت بهتر است همرا با مخلوط چسب پلی وینیل استات و اوره فرمالدئید استفاده شود.