امکان سنجی صنایع تبدیلی و تکمیلی خرما و تاثیر آن بر توسعه روستایی آبادان

در کشو ما بدلیل محدودیت منایع آب و خاک، زراعت به تنهایی نمی تواند پاسخگوی اهداف توسعه باشد. استراتژی ایجاد و توسعه صنایع تبدیلی و تکمیلی کشاورزی با توجه به ارتباط مستمر با بخش کشاورزی ودارا بودن امکانات و قابلیت های موجود در روستاها، بعنوان فعالیت اصلی روستاییان، نقش مؤثری در توسعه روستایی منطقه ایفا می¬کند. باغات نخیلات اساس و عمده¬ترین فعالیت کشاورزی در روستاهای آبادان است که با تولید سالانه 80 هزار تن حدود 50 درصد از تولید خرمای استان را به خود اختصاص داده است. بنابراین راهبرد ایجاد صنایع تبدیلی و تکمیلی خرما در شهرستان آبادان، با توجه به توان¬ها و پتانسیل¬های موجود در زمینه تولید محصول خرما، می¬تواند به عنوان راهبردی در جهت توسعه پایدار روستایی در این منطقه باشد. پژوهش حاضر بر اساس هدف کاربردی و بر اساس روش جمع آوری اطلاعات توصیفی ـ تحلیلی می باشد. در این تحقیق از دو جامعه کشاورزان و کارشناسان جهادکشاورزی منطقه¬ی مورد مطالعه برای جمع¬آوری اطلاعات استفاده شده است. برای انتخاب نمونه در بین کشاورزان شهرستان آبادان، 206 نفر از سرپرستان خانوارهای منطقه¬ی مورد مطالعه از روش نمونه ای طبقه ای تصادفی با انتساب متناسب و با استفاده از فرمول کوکران انتخاب شده است. در جامعه آماری کارشناسان سازمان جهادکشاورزی و مهندسان اداره صنایع از روش سرشماری استفاده شد. اطلاعات مورد نیاز این پژوهش از دو روش اسنادی و میدانی به دست آمد. همچنین گردآوری اطلاعات از دو روش ترکیبی مصاحبه و مشاهده و تکمیل پرسشنامه بهره جسته شد. داده¬های مورد نیاز با طراحی پرسشنامه و تکمیل آن از طریق مصاحبه با کارشناسان جهاد کشاورزی و صنایع روستایی شهرستان جمع¬آوری شد. جهت تجزیه و تحلیل داده¬ها از نرم¬افزار spss و برای ترسیم نقشه¬ها از نرم¬افزار arc gis استفاده شده است. نتایج حاصل بررسی با استفاده از مدل تحلیل سلسله مراتبی (ahp) نشان داد به ترتیب دهستان¬های بهمنشیر شمالی با نسبت 199/0، نصار با نسبت 190/0، بهمنشیر جنوبی با نسبت 188/0، مینوحی با نسبت 144/0، نوآباد با نسبت 140/0 و شلاهی با نسبت 139/0 مناسب¬ترین مکان برای استقرار صنایع تبدیلی و تکمیلی خرما در شهرستان آبادان می¬باشند.