استخراج قواعد مکانی برای توصیف اختلاف هندسی بین نقشه های vgi و مرجع

جمع آوری داده های مکانی، پردازش و توزیع آنها در گذشته تنها توسط افراد متخصص انجام می گرفت. پیشرفت تکنولوژی، برنامه های کاربردی بسیاری را به سمت استفاده از داده های مکانی سوق داد. با توسعه وب و پیشرفت تجهیزات نقشه برداری، افراد غیر متخصص، قادر به جمع آوری اطلاعات مکانی ، ایجاد پایگاه داده مکانی و توزیع آن از طریق برنامه های کاربردی وب، شدند. از این طریق محیط هایی با عنوان محیط های اطلاعات مکانی مردم گستر ، پدید آمد. با کمک مشارکت کنندگان، این مجموعه داده ها به صورت پویا به روز رسانی شد و با هزینه پایین یا بدون دریافت هزینه، در اختیار سایر کاربران قرار گرفت. اگرچه محیط های جدید به وجود آمده، منافع بسیاری را به ارمغان آوردند، اما ملاک های مناسبی برای ارزیابی کیفیت داده های مکانی موجود در آن ها، وجود نداشت. مهمترین نگرانی در مورد داده های مکانی ارائه شده در vgi، کیفیت ناشناخته آن است. از آنجا که هیچ استانداردی برای جمع آوری اطلاعات وجود ندارد، روش جمع آوری اطلاعات ناشناخته است و بین تراکم داده ها و تعداد مشارکت کنندگان، وابستگی وجود دارد، محیط های اطلاعات مکانی مردم گستر منجر به ایجاد مجموعه داده های ناهمگن می شوند. بنابراین قضاوت در مورد کیفیت اینگونه محیط ها، مشکلاتی را در بردارد. علاوه بر این، چون روش های کنترل کیفی داده‎ های مکانی، قبل از ظهور vgi ایجاد شدند، اکثرا قابلیت اجرا در مورد vgi را ندارند. فقدان یک چارچوب با سطح مناسبی از خودکاریت برای سنجش کیفیت vgi، که قادر به تکرار ارزیابی کیفیت باشد، استفاده از این داده ها را برای کاربران بالقوه آن، مشکل می کند. در این مطالعه، تلاش شد تا با بررسی بین پارامترهای مکانی و کیفیت vgi، در مورد عوارض مختلف، روابط احتمالی بین پارامترهای وابسته به مکان و کیفیت vgi یافت شود. روابط کشف شده در نهایت در قالب قواعد مکانی با قابلیت تعمیم به سایر مناطق استخراج شدند. بررسی کیفیت نقشه های vgi در مقایسه با نقشه های مرجع، از طریق محاسبه اختلافات هندسی با استفاده از روش هاسدورف، صورت گرفت که به عنوان ملاک ارزیابی عددی کیفیت هندسی عوارض، به کار گرفته شد. سپس مقادیر مربوط به پارامترها، برای هر عارضه اختصاص داده شد و میزان تاثیر پارامترهای مختلف در مقدار اختلاف فاصله هندسی محاسبه شد. نتایج بررسی نشان داد برای عوارض سطحی، مساحت، متوسط جمعیت و فاصله تا خیابان اصلی عوامل موثری هستند. همچنین برای عوارض خطی، کیفیت هندسی بیشتر وابسته به درجات پیوستگاه، ترافیک عبوری و طول عارضه می باشد. علاوه بر این کیفیت هندسی در مورد عوارض سطحی برای کاربری های خدماتی، آموزشی و درمانی، و در مورد عوارض خطی برای نوع بلوار و خیابان اصلی، بالاتر از سایر موارد بدست آمد. آزمون نتایج نشان داد قوانین فوق تا 48 درصد برای عوارض سطحی و 63 درصد برای عوارض خطی، کیفیت هندسی عارضه را درست تخمین می زند.