نقش فناوری اطلاعات و ارتباطات در توسعه پایدار گردشگری (مطالعه موردی: شهر اصفهان)

صنعت گردشگری به عنوان یکی از مهمترین صنایع امروز جهان، نقش عمده ای در بهبود وضعیت اقتصادی و توسعه ی پایدار کشورها دارد و از سوی کارشناسان، مدیران و برنامهریزان کشورهای مختلف مورد توجه قرار گرفته است. مطالعات آماری نشان می دهد تأثیر اقتصادی این صنعت به حدی قابل ملاحظه است که 9 درصد از تولید ناخالص داخلی در سطح جهانی را شامل می شود. در عصر جدید فناوری اطلاعات و ارتباطات با توجه به افزایندگی عملکرد، سرعت عمل و کاهش هزینه ها در عرصه های مختلف مورد توجه قرار گرفته است. یکی از این عرصه ها صنعت گردشگری است. بنابرین متخصصین این صنعت با توجه به شناخت وآگاهی ویژه خود، اذعان دارند که توسعه گردشگری بدون بهبود و توسعه زیرساختها به هیچ عنوان میسر نمیگردد. فناوری اطلاعات و ارتباطات از زیرساخت های مهم این صنعت است. بنابراین هدف این پژوهش بررسی نقش فناوری اطلاعات و ارتباطات در توسعه پایدارگردشگری است. این پژوهش از نظر روش، "توصیفی- پیمایشی" و از نظر هدف، کاربردی است. جامعه ی آماری مشتمل بر کارکنان بنگاه تورگردان شهر اصفهان را در بر می گیرد. روش نمونه گیری سرشماری می باشد و ابزار گردآوری اطلاعات، پرسشنامه محقق ساخته است، که شامل 15 سوال اصلی ونیز 4 سوال عمومی است. پایایی پرسشنامه ها با استفاده از ضریب آلفای کرونباخ بررسی شد که مورد پذیرش قرار گرفت. تجزیه و تحلیل داده ها با استفاده از فراوانی پاسخ ها و آمار اکتشافی متغیرها انجام شد. در پرسش نخست، پذیرش فناوری اطلاعات و ارتباطات در بنگاه های تورگردان مورد بررسی قرار گرفت. در این میان برای رزرو هتل هنوز از وسایل و امکانات جدیدتر، استفاده کمی می شود و در مورد پرسش دوم، تاثیر فناوری اطلاعات و ارتباطات در بنگاه های تورگردان بررسی شد. نتایج نشان می دهد که این فناوری توانسته تاثیرات زیادی بر این بنگاه ها بگذارد، ولی هنوز نتوانسته باعث کاهش چشمگیر مراجعه حضوری دفاتر خدمات مسافرتی برای رزرو بلیت و هتل باشد.