مقایسه مالیات های مردم ایران در اواخر دوره ساسانی با اوایل دوره اسلامی

بر اساس شواهد تاریخی در دوران ساسانی به کشاورزی بسیار اهمیت میدادند چرا که بخش اعظم درآمد کشور فلاحتی ایران ، میبایست از مالیاتی که بر اراضی(خراج) مقرر شده بود ،تأمین گردد مالیات بر اراضی که سابقه کهنی داشت یکی از اقلام درآمدی دولت و ملت بود سنگینی بار این نوع مالیات ها را بیشترکشاورزان و روستاییان بر دوش می کشیدند. باج شخصی یا «جزیه» یکی دیگر از مالیات هایی بود که در عصر ساسانی آن را از صنعت گران و پیشه وران و شهرنشینان می گرفتند .اعراب مسلمان پس از ورود به ایران بر قلمرو ساسانیان دست یافتند و بر آن مسلط شدند . ازآنجایی که تجربه حکومت در سطحی وسیع بر اقوام و ملل دیگر را نداشتند برای اداره این سرزمین ناچار به استفاده از برخی از میراث حکومت پیشین شدند . از جمله این میراث مالیات بود . مالیات سرانه (سرگزیت) و مالیات ارضی (خراگ) . از آنجایی که خراج و جزیه درآمدهای تقریبأ مطمئنی برای شاهان و خلفا بودند به همین جهت آنها توجه زیادی به این دو منبع درآمد داشتند.بر این اساس هدف از انجام این پژوهش مشخص کردن مالیات دهندگان در هر دو دوره و مقایسه انواع مالیات ها و میزان آن، همچنین شیوه های وصول آنها در اواخر دوره ساسانی با اوایل دوره اسلامی است روش تحقیق در این پایان نامه روش توصیفی _مقایسه ای می باشد چرا که در روش توصیفی (شناخت میزان و انواع مالیات ها) به توصیف آنچه که بوده پرداخته شده است. در مطالعات مقایسه ای تغییرات آن ها در قبل و بعد از ورود عرب مورد بررسی قرار گرفته است. در این تحقیق با توجه به ابعاد موضوع جمع آوری داده ها از منابع کتابخانه ای صورت گرفته است.