تأثیر آموزش مدیریت استرس بر غربت زدگی، مشکلات بین فردی و سازگاری خوابگاهی دانش آموزان دختر پایه اول دبیرستان های شبانه روزی شهر شیراز

هدف از پژوهش حاضر بررسی تأثیر آموزش مدیریت استرس بر غربت زدگی، مشکلات بین فردی و سازگاری خوابگاهی دانش آموزان دختر دبیرستان های شبانه روزی شهر شیراز بود. این پژوهش از نوع نیمه آزمایشی به صورت پیش آزمون، پس آزمون و پیگیری با گروه کنترل بود. جامعه آماری شامل تمامی دانش آموزان دختر پایه اول دبیرستان های شبانه روزی شهر شیراز در سال تحصیلی 93-92، بود که به کل آن ها پرسشنامه های غربت زدگی، مشکلات بین فردی و سازگاری خوابگاهی داده شد، سپس در هر مدرسه افرادی که نمره آنها در یکی از دو آزمون غربت زدگی و مشکلات بین فردی بالاتر از میانگین و در آزمون سازگاری خوابگاهی پایین تر از میانگین بود، مشخص شدند، که 31 نفر در یک مدرسه و 40 نفر در مدرسه دیگر واجد این شرایط بودند. از این تعداد بر حسب بالاتر بودن نمرات غربت زدگی یا مشکلات بین فردی و پایین تر بودن نمره سازگاری، از هر مدرسه 17 نفر انتخاب گردید، سپس به تصادف یکی از مدارس به عنوان گروه آزمایش و دیگری به عنوان گروه گواه انتخاب شدند. سپس گروه آزمایش تحت 10 جلسه ی 2 ساعت آموزش مدیریت استرس قرار گرفتند. داده های حاصل از پژوهش با استفاده از روش تحلیل کوواریانس چند متغیری مورد تحلیل قرار گرفتند (001/0p< و 50/55f=). نتایج حاصل نشان داد که آموزش مدیریت استرس باعث کاهش غربت زدگی و مشکلات بین فردی و افزایش سازگاری خوابگاهی در دانش آموزان گروه آزمایش در مقایسه با گروه کنترل شده است. نتایج در مرحله پیگیری کماکان ادامه داشت(001/0p< و 16/33f=).