سنکرون سازی اتوماتیک در ریزشبکه ها

امروزه، سیستم های تولید انرژی الکتریکی مرسوم در بسیاری از موارد به دلیل محدودیت های تکنیکی، اقتصادی، زیست محیطی و ... دیگر به تنهایی قادر به تأمین نیازهای مصرف کنندگان نیستند. این امر منجر به ایجاد گرایشی روزافزون در به کارگیری منابع تولید پراکنده در قالب ریزشبکه ها برای تأمین نیازهای مصرف کنندگان به صورت محلّی گردیده است. یکی از ویژگی های کلیدی ریزشبکه ها قابلیت عملکرد آنها به دو صورت متّصل به شبکه و جدا از شبکه می باشد. در شرایط عادی ریزشبکه ها به صورت متّصل به شبکه اصلی کار می کنند امّا ممکن است به دلایل مختلف از قبیل رخداد خطا و یا نیاز به تعمیرات، ریزشبکه از شبکه اصلی جدا شود. در این صورت برای اتّصال مجدد به شبکه اصلی ابتدا باید مقادیر دامنه، فاز و فرکانس ریزشبکه بر شبکه اصلی منطق شود. این عمل توسط فرآیند سنکرون سازی صورت می گیرد. یکی از ایرادات اصلی در عمده روش های ارائه شده برای سنکرون سازی ریزشبکه ها، وابستگی عملکرد آنها به شرایط ریزشبکه است. به این معنی که کنترل کننده های موجود در این سنکرون کننده ها برای شرایط خاصّی از ریزشبکه (میزان معینی از توان قابل تولید و توان مصرفی) طرّاحی و تنظیم شده اند. لذا اگر به هر دلیل توان قابل تولید ریزشبکه کاهش یافته و یا توان مصرفی آن افزایش یابد، ممکن است این سنکرون کننده ها عملکرد مطلوب قبلی را از خود نشان ندهند. هدف این پایان نامه ارائه یک روش سنکرون سازی خودکار با وابستگی کمتر به شرایط ریزشبکه می باشد. در این راستا ابتدا روش "سنکرون سازی اکتیو" معرفی می گردد. در این روش از یک کنترل کننده مرکزی برای کنترل منابع تولید پراکنده موجود در ریزشبکه استفاده می شود. سپس به منظور کاهش میزان وابستگی عملکرد این روش به شرایط ریزشبکه، روش "تنظیم خودکار سیگنال مرجع" معرفی شده و از آن در ساختار سنکرون کننده اکتیو استفاده می شود. در نهایت کارایی روش ارائه شده از طریق شبیه سازی در یک سیستم نمونه مورد ارزیابی قرار می گیرد.