تصفیه ی شیرابه ی کمپوست به روش هضم بی هوازی در راکتور چند محفظه ای بی هوازی (abr)

چکیده پژوهش حاضر به جهت بررسی توانایی راکتور چند محفظه ایی بی هوازی (abr) در تصفیه ی شیرابه کمپوست انجام شد. abr هاضمی بی هوازی است که به دلیل مزایای منحصر به فردی هم چون مقاومت در برابر شوک های آلی و هیدرولیکی، قابلیت جداسازی فازهای اسید زایی و متان زایی و راندمان بالا در تصفیه پساب ها، اخیراً توجه بسیاری را به خود جلب کرده است. تأثیر برهم کنش عوامل عملیاتی cod ورودی، زمان ماند هیدرولیکی (hrt) و نسبت cod/n بر روی راندمان حذف cod و نرخ تولید گاز زیستی که پاسخ های سامانه بودند، رابطه بندی و تحلیل شد. در نهایت تحلیل نتایج نشان داد که به ازای cod برابر با 8250 میلی گرم بر لیتر، hrt مساوی با 46 ساعت و نسبت cod/n برابر با 70، بیشترین راندمان حذف cod (3/81 درصد) و بیشترین نرخ تولید گاز زیستی (4/75 میلی لیتر بر میلی گرم بر ساعت) اتفاق می افتد، در نتیجه این نقطه به عنوان نقطه بهینه انتخاب شد. مقدار بازه اطمینان برابر با 95 درصد، نشان دهنده ی انطباق خوب داده های آزمایشگاهی با مقادیر پیش بینی شده حاصل از نرم افزار بود. با توجه به تحلیل نتایج، نسبت cod/n و hrt به ترتیب بیشترین تأثیر را بر روی راندمان حذف cod و نرخ تولید گاز زیستی دارند. به جهت بررسی عملکرد سامانه، راندمان حذف tss و تغییرات ph و پتانسیل اکسیداسیون-احیا (orp) در محفظه های متوالی راکتور اندازه گیری و مورد بحث قرار گرفت. بهمنظور بهبود کیفیت خروجی راکتور abr در حد استانداردهای تخلیه، از فرآیند انعقادسازی الکتریکی/شناورسازی به عنوان فرآیند تصفیه نهایی شیرابه در شرایط ثابت (زمان الکترولیز = 75 دقیقه، فاصله بین الکترودها = 3 سانتی متر، ولتاژ = 20 ولت) استفاده شد که نتایج حاصل از آزمایش ها بیانگر موثر بودن این فرآیند و بهبود کیفیت پساب تا حد استانداردهای تخلیه می-باشد.