رابطه هوش معنوی با تاب آوری و پرخاشگری بازیکنان فوتبال پسر رده سنی نوجوانان

هدف پژوهش حاضر تعیین رابطه هوش معنوی با پرخاشگری و تاب آوری در بازیکنان فوتبال پسر رده سنی نوجوانان است. پژوهش حاضر از نظر روش، توصیفی و از نوع همبستگی و به لحاظ هدف، کاربردی است. جامعه این پژوهش بازیکنان فوتبال پسر رده سنی نوجوانان با دامنه سنی 14 تا 17 سال است که با استفاده از روش نمونه گیری در دسترس تیم های مس کرمان، مس رفسنجان، فجر سپاسی، فولاد خوزستان و استقلال اهواز به عنوان نمونه انتخاب شدند. برای اندازه گیری متغیرها از مقیاس هوش معنوی کینگ (2008)، پرسشنامه پرخاشگری باس و پری (1992) و مقیاس تاب آوری کانر و دیویدسون (2003) استفاده شد. جهت تحلیل داده ها برای پیش بینی پرخاشگری و تاب آوری از طریق هوش معنوی و برای پیش بینی مؤلفه های پرخاشگری از طریق مؤلفه های هوش معنوی از رگرسیون چند متغیره و برای تعیین رابطه هوش معنوی با پرخاشگری و تاب آوری نیز از آزمون همبستگی پیرسون استفاده شد. نتایج بین نمره کلی هوش معنوی با پرخاشگری همبستگی منفی و معنادار، و بین نمره کلی هوش معنوی با تاب آوری همبستگی مثبت و معناداری نشان دادند. هوش معنوی پیش بینی کننده معنادار پرخاشگری و تاب آوری بود. این یافته ها نشان می دهد ورزشکارانی که از لحاظ هوش معنوی در سطح بالایی قرار دارند در شرایط دشوار، تاب آوری بیشتری نشان می دهند و احتمال پرخاشگری آنها در میدان های ورزشی، کمتر است. همچنین یافته ها نشان می دهد ورزشکارانی که از لحاظ تاب آوری در سطح بالایی قرار دارند در شرایط دشوار، پرخاشگری کمتری نشان می دهند.