بررسی قابلیت میراگرهای ویسکوز مایع در بهسازی لرزه ای قابهای بتن مسلح

تجربه زلزله های گذشته نشان دهنده عدم مقاومت کافی سازه های ساخته شده در گذشته در برابر زلزله های واقعی است. لذا مطالعه آسیب پذیری سازه های موجود و ارائه طرح بهسازی برای آنها که توجیه فنی و اقتصادی نیز داشته باشد حائز اهمیت است. امروزه از سیستم های کنترل غیرفعال سازه ها به شکل موفقیت آمیزی جهت کاهش پاسخ سازه ها در مقابل زلزله ها استفاده می شود. یکی از سیستم های کنترل غیرفعال سازه ها، میراگر ویسکوز مایع است که این میراگر از جمله کاربردی ترین ابزار کنترل می باشد که با تکنولوژی های مختلف به منظور کاهش پاسخ سازه ها در برابر تحریکات لرزه ای و مقاوم سازی سازه های موجود به کار می رود. در این پایان نامه به بررسی تاثیر میراگر-های ویسکوز مایع بر بهسازی لرزه ای سازه های بتن مسلح پرداخته می شود. برای این منظور عملکرد دو قاب خمشی بتنی 5 و 10 طبقه که براساس آیین نامه های طراحی ایران طراحی شده، در حالتی که با میراگر ویسکوز مایع بهسازی شده اند با استفاده از روش تحلیل استاتیکی غیرخطی و تحلیل تاریخچه زمانی غیرخطی و بر مبنای دستوالعمل بهسازی لرزه ای ساختمان های موجود (نشریه 360) و در نرم افزار sap2000 مورد بررسی قرار می-گیرد. همچنین اثر نحوه توزیع این میراگرها در ارتفاع سازه و عملکرد میراگرهای ویسکوز غیرخطی بررسی شده است. نتایج بدست آمده حاکی از آن است که پاسخ لرزه ای سیستم های بهسازی شده بوسیله این میراگرها و همچنین سطح عملکرد لرزه ای سازه بهبود یافته است. در حالی که میراگرهای خطی نسبت به غیرخطیموفقتر بوده است. همچنین براساس نتایج حاصل از این پژوهش می توان گفت که توزیع ظرفیت میراگرها در ارتفاع سازه براساس برش طبقه در مقایسه با توزیع یکنواخت به لحاظ کاهش هزینه میراگرها موثر بوده است.