مقایسه رفتار مخلوطهای رس-ماسه و رس خرده-لاستیک

اختلاط خاک با مصالح جای گزین، یکی از روش های معمول جهت بهبود خصوصیات مکانیکی خاک های طبیعی است. چنان چه مصالح جای گزین از بین ضایعات ماندگار در طبیعت نظیر لاستیک های فرسوده انتخاب شوند، می-توان تا حد زیادی در جهت حفظ محیط زیست گام برداشت. روش اختلاط خاک با مصالح جای گزین ضایعاتی، به دلیل عدم نیاز به تجهیزات اجرایی خاص، عدم نیاز به عمل آوری و هم‏چنین عدم استفاده از مواد شیمیایی مضر، ضمن ایجاد سهولت در انجام عملیات عــمرانی، موجب جــمع آوری لاستیک های فرسوده از طبیعت و کمک به حفظ محیط زیست می گردد. هم چنین با مقایسه رفتار مخلوط های حاوی مصالح جای گزین مختلف (اعم از طبیعی یا ضایعاتی)، می توان مناسب ترین مصالح را با توجه به الزامات فنی، ملاحظات اقتصادی و محدودیت های دسترسی تعیین نمود. در این پژوهش، رفتار مخلوط های رس – ماسه و رس – خرده لاستیک در حالت متراکم شده با رطوبت بهینه و حداکثر دانسیته ی خشک با استفاده از آزمایش سه محوری مورد بررسی و مقایسه قرار گرفته است. خاک رس مصرف شده از نوع کائولینیت بوده و جهت فراهم نمودن شرایط بهتر مقایسه، دانه بندی ماسه و خرده لاستیک یکسان گردیده است. نتایج نشان می دهد که وجود خرده لاستیک، باعث بهبود رفتار تنش – کرنش مخلوط ها می-گردد. هم چنین مطالعات نشان داده اند که رفتار مخلوط های رس – خرده لاستیک بیش تر تابع تنش همه جانبه بوده و به مقدار خرده لاستیک موجود در مخلوط بستگی ندارد؛ به صورتی که در یک تنش های همه جانبه ی ثابت، مخلوط های حاوی مقادیر مختلف خرده لاستیک، از مقاومت برشی و کرنش گسیختگی یکسانی برخوردارند. نتایج مطالعات انجام شده بر روی مخلوط های رس – ماسه حاکی از آن است که وجود ماسه تاثیر مثبتی بر رفتار مخلوط ها داشته و ضمن افزایش مقاومت برشی نسبت به رس خالص، با وجود تاثیر نامحسوس بر کرنش گسیختگی، باعث گسیختگی نرم در مخلوط ها می شود. مقایسه ی رفتار مخلوط های رس – ماسه و رس – خرده لاستیک نیز نشان می دهد که در صورت یکسان سازی دانه بندی ماسه و خرده لاستیک، در تنش های همه جانبه ی بالاتر، مقدار مقاومت برشی مخلوط های حاوی مقادیر بیش تر مصالح جای گزین (ماسه یا خرده لاستیک)، تنها تابع دانه بندی مصالح جای گزین بوده و جنس مصالح فقط بر مقدار کرنش گسیختگی و رفتار نمونه پس از گسیخته شدن تاثیرگذار است. بررسی پارامترهای مقاومت برشی مخلوط های مختلف رس – خرده لاستیک و رس -ماسه نیز نشان داده که مقدار چسبندگی و زاویه اصطکاک مخلوط ها به صورت عکس تغییر می کند، به این معنی که مخلوطی که بیش ترین چسبندگی را داشته باشد، دارای کم ترین زاویه اصطکاک بوده و عکس آن نیز برقرار است. به عبارت دیگر، وجود مصالح جای گزین نمی تواند چسبندگی و زاویه اصطکاک را تواماً افزایش دهد