ارزیابی اثر عصاره ی هیدروالکلی جوز هندی بر پاسخ های ایمنی رت

چکیده میریستیکا فراگرانس درختی معطر و همیشه سبز است که در بسیاری از کشور های گرمسیری کشت می شود. جوز هندی که دانه ی رسیده و خشک شده ی میریستیکا فراگرانس است، به عنوان یک چاشنی رایج درشیرینی ها، غذاها و انواع نوشیدنی ها استفاده می گردد. چون اطلاعی از اثر این ماده بر سیستم ایمنی وجود نداشت، در این مطالعه، اثر عصاره ی جوز هندی بر پاسخ های ایمنی در رت بررسی گردید. برای این منظور 6 گروه (هر گروه 8 سر) رت طبق روش زیر تیمار گردیدند: گروه 1، 3 و 5 روزانه به مدت 12 روز به صورت داخل صفاقی، 300 میلی گرم به ازای هر کیلوگرم وزن بدن عصاره ی جوز هندی دریافت کردند. گروه 2، 4 و 6 به جای عصاره ی جوز هندی، به همان روش pbs دریافت کردند. برای ارزیابی اثرعصاره ی جوز هندی بر ایمنی هومورال (عیار آنتی بادی)، رت های گروه 1 و 2 در روزهای 1 و 6 با srbc 109× 35/1 به صورت داخل صفاقی ایمن گردیدند. برای بررسی اثرعصاره ی جوز هندی بر ایمنی سلولی، رت های گروه 3 و 4 در روز اول با srbc 109× 35/1 از طریق ip حساس شدند و در روز نهم با srbc 107× 7/2 در حجم 1/0 میلی لیتر از طریق پوست کف پای راست چالش گردیدند، همزمان 1/0 میلی لیتر pbs نیز زیر پوست کف پای چپ آن ها تزریق گردید. رت های گروه های 1، 2، 5 و 6 در روز 13 بیهوش شدند، خون آن ها جمع آوری گردید و عیار آنتی بادی ضد srbc در سرم گروه 1 و 2 و میزان لیزوزیم و فعالیت مسیر فرعی سیستم کمپلمان در سرم رت های گروه 5 و 6 تعیین گردید. میزان تورم کف پا در گروه های 3 و 4 در زمان های 24، 48 و 72 ساعت پس از چالش با srbc اندازه گیری گردید. این رت ها در روز 13 آسان کشی شدند و مقاطع هیستوپاتولوژیکی تهیه شده از پا (محل چالش) از نظر نفوذ سلول-های التهابی بررسی گردیدند.میانگین عیار ضد srbc در سرم گروه های 1 و 2 به ترتیب 33/149 و2/65 بود. آنالیز آماری نشان داد که این اختلاف معنی دار است (005/0=p). نتایج نشان داد که عصاره ی جوز هندی به صورت چشمگیری ایمنی سلولی را در موش های حساس شده باsrbc با مهار افزایش ضخامت کف پا (005/0> p) و مهار نفوذ سلول های التهابی (001/0> p) سرکوب می کند. نتایج هیچ گونه اثر معنی دار عصاره ی جوز هندی بر میزان لیزوزیم و فعالیت مسیر فرعی کمپلمان سرم رت های گروه 5 و 6 را نشان نداد (04/0= p). نتیجه گیری می شود، عصاره ی جوز هندی در رت اثر سرکوب کنندگی بر ایمنی سلولی و اثر تحریک-کنندگی بر ایمنی هومورال به srbc داشته، ولی اثری بر میزان لیزوزیم سرم و فعالیت کمپلمان ندارد.