بررسی اثرات روند سرمایه انسانی بر رشد و توسعه اقتصادی در ایران دوره زمانی (1390-1368)

این تحقیق سعی دارد تا وضعیت شاخص های رشد و توسعه اقتصادی با تاکید بر نقش سرمایه انسانی را مورد تجزیه و تحلیل قرار دهد. یعنی با در نظر گرفتن نقش سرمایه انسانی در حوزه اقتصاد ایران و به تصویر کشاندن آنها در چارچوب داده ها و آمارهای گویا ، چگونگی تاثیر گذاری این متغیر را بر روند رشد و توسعه اقتصادی در کشور ایران در دوره زمانی 1390-1368 مورد بررسی قرار دهد و نیز مقایسه ای در این بازه زمانی بین ایران با کشورهای هند، چین، برزیل، مالزی، ژاپن و کره جنوبی صورت پذیرفته است. فرضیه اصلی مورد مطالعه عبارت است از : بین وضعیت سرمایه انسانی با رشد و توسعه اقتصادی ایران بین سالهای 1368 تا 1390 ارتباط معنی داری وجود دارد و متغیرهای رشد و توسعه به عنوان متغیرهای وابسته و مولفه سرمایه انسانی با شاخص های آموزش، جمعیت، نوآوری، تسهیلات اقتصادی، سرمایه گذاری ، توزیع درآمد و تأمین حمایتی به عنوان متغیر مستقل می باشد. جهت تجزیه و تحلیل اطلاعات در این پژوهش از آمار توصیفی و استنباطی و جهت جمع آوری داده های آماری پژوهش از طریق داده های سری زمانی بانک مرکزی جمهوری اسلامی ایران و داده های آماری بانک جهانی اقدام شده است و در نهایت عنوان گردید که اثرات سرمایه انسانی بر توسعه اقتصادی ایران، مثبت و معنادار می باشد ولی متغیر سرمایه انسانی، اثر معناداری بر رشد اقتصادی در ایران ندارد .