تدوین الگوی بهینه مدیریت عملکرد منابع انسانی (مطالعه موردی: شرکت تراکتورسازی ایران)

سیستم مدیریت عملکرد کارکنان یک ابزار کلیدی برای تبدیل استعداد و انگیزه کارکنان به مزیت های راهبردی کسب و کار است. مدیریت عملکرد کارکنان فرایند مستمر تشخیص، اندازه گیری و توسعه عملکرد در سازمان ها است که اهداف و ماموریت کلی سازمان ها را با اهداف و عملکرد فردی پیوند می دهد. بنا به گفته صاحب نظران، این سیستم برای همه سازمان ها فارغ از ابعاد، اندازه، انتفاع، وسعت و حیطه فعالیت امری ضروری و اجتناب ناپذیر است. بنابراین با توجه به تفاوت های موجود در سازمان ها، "هر سازمانی که تصمیم بگیرد مدیریت عملکرد را آغاز کند، باید مدل خاص خود را برای تطبیق با نیازهایش تدوین نماید ". لذا اغلب بنگاه های اقتصادی با رویکردها و اهداف متفاوت اقدام به طرح ریزی مدل مطلوب خود می نمایند که هرکدام ویژگی های خاص خود را دارا هستند. اما صرف نظر از اهداف و نیازهای هر سازمان، نتایج مطالعه مدل های مختلف مدیریت عملکرد منابع انسانی نشان می دهد؛ عموماً این مدل ها دارای چرخه و ابعاد مشابه هستند. پژوهشگر نیز با مطالعه ادبیات موضوع و مقایسه الگوهای مختلف، الگوی پیشنهادی آرمسترانگ را برای بررسی بهینه بودن آن در شرکت تراکتورسازی ایران انتخاب نمود. سپس با گردآوری اطلاعات از طریق پرسشنامه، سوالات پژوهش را بررسی نمود. نتایج حاصل از این بررسی ها موید نکات زیر است؛ الف) کل وضعیت موجود مدیریت عملکرد کارکنان شرکت تراکتورسازی ایران در سطح متوسط می باشد. ب) مدل مدیریت عملکرد منابع انسانی انتخابی، الگوی بهینه مدیریت عملکرد شرکت می باشد. ج) از ابعاد مدیریت عملکرد منابع انسانی ، بعد پاداش فقط با بعد بررسی و نظارت همبستگی دارد و بقیه ابعاد از همبستگی متقابل مناسبی برخوردار هستند.