بهبود عملکرد و تحلیل شبکه های مشارکتی با طراحی مشارکتی لایه پیوند داده

تقاضای پیوسته برای دست یابی به اطلاعات در هر زمان و مکانی موجب شده است تا محققان به شبکه های نسل آینده (ngn) روی آورند که ساختار این شبکه ها به گونه ای خواهد بود که در آن تکنولوژی های مختلف می توانند در کنار یکدیگر حضور داشته باشند. شبکه های اقتضایی (ahn) که یک جزء حیاتی از ngn ها هستند هنوز با مشکلاتی چون گذر دهی، مصرف انرژی، تأخیر و شرایط کانالی متغیر مواجه هستند. با در نظر گرفتن فشارها برای رفتن به سمت تکنولوژی سبز و تعهد کمپانی ها برای کاهش تشعشع انرژی، ngn ها باید دوست دار محیط زیست باشند و این بر اهمیت کاهش مصرف انرژی تأکید می کند. مخابرات مشارکتی به عنوان یک راه حل موثر ارائه شده است که از طبیعت انتشار امواج در شبکه های بی سیم استفاده کرده و گذردهی را افزایش می دهد، مصرف انرژی را کاهش داده، و عمر شبکه و استقامت شبکه را افزایش می دهد. هدف این پایان نامه کار در زمینه ahn مشارکتی بوده است. تمرکز این تحقیق بر روی لایه mac بر پایه رله، یعنی طراحی پروتکل mac مشارکتی، بررسی کارایی و بهبود پروتکل بوده است. نتیجه این تحقیق پیشنهاد یک پروتکل مشارکتی بهبود یافته با نرخ خودکار بر پایه رله (ecrbar) است، که از گره ها با نرخ داده بالاتر به عنوان رله برای گره های با نرخ داده پایین تر استفاده می کند. پروتکل ecrbar در حالت اشباع، گذردهی بیشتر، تأخیر کمتری را در مقایسه با عملکرد هماهنگ توزیع شده (dcf) پروتکل 11/802 با نرخ خودکار (rbar) و ‍crbar در شرایط کانال awgn فراهم می آورد. بازدهی ecrbar در شرایط کانال محوسازی ارزیابی شده است و اثبات شده است که بهره استفاده از ecrbar، تحت شرایط مناسب برای کیفیت کانال و فاصله گره ها، می تواند همچنان حفظ شود.