تعیین مقدار بهینه مواد افزودنی در افزایش پارامترهای مقاومتی روسازی های آسفالتی

از دیرباز یکی از مهمترین نیازهای بشر توسعه حمل و نقل و ساخت راه های ارتباطی ایمن در راستای گسترش امپراطوری ها و در بلند مدت پیشرفت تمدن ها بوده است. تعداد زیادی از این راه ها با روسازی محکم ساخته شده بودند. و امروزه با افزایش هزینه ها و بیشتر شدنِ بارهای وارده به روسازی ها و افزایش حجم ترافیک و ساخت خودرو های پر سرعت نیاز به روسازی های مقاوم تر و با عمر سرویس دهی بیشتر حس شده است.بدین دلایل طراحان راه می بایست روسازی های جاده ها را برای خرابی های ناشی از پدیده خستگی و ترک های انقباضی در هوای سرد و شیارشدگی در هواهای گرم کنترل نمایند، در مناطق معتدل، کاربرد قیرهای سخت موجب ترک خوردگی سطح رویه آسفالتی در فصل سرد زمستان می شود و اگر از قیرهای نرم استفاده کنیم در فصل گرم تابستان با مشکل شیار شدگی مواجه خواهیم شد.ازین رو می بایست از قیر های اصلاح شده ای استفاده گردد تا بتواند مقاومت مخلوط آسفالتی را در برابر پدیده شیار شدگی در هوای گرم بالا ببرد و همچنین مخلوط را در برابر ترک های هوای سرد مقاوم کند. با توجه به توسعه فناوری نانو و کمبود پژوهش ها در مورد کاربرد این مواد در آسفالت در تحقیق پیش رو تاثیرات نانو رس را در بهبود خواص قیر و همچنین بهبود پارامتر های مخلوط های آسفالتی ، با توجه بیشتر به مقاومت آن در برابر پدیده شیار شدگی بررسی کرده ایم.