بررسی تطبیقی مسئولیت جزایی مجنون در حقوق کیفری ایران و لبنان

احراز مسئولیت کیفری، مستلزم بررسی عمق شخصیت بزهکار است. از اینرو عدالت جزایی ایجاب می کند، خصوصیات فردی و جنبه های خاص روانی مجرم در ارزیابی رفتار مجرمانه او برای تعیین نوع و میزان مجازات به دقت مورد توجه قرار گیرد. در اینصورت خصیصه شخصی بودن مسئولیت کیفری رعایت و هدف فردی کردن مجازات تامین می شود. دراین میان جنون یکی از عوامل تاثیر گذار بر مسئولیت کیفری فرد می باشد. احراز حالت جنون در حین وقوع جرم از سوی مرجع قضایی بر مبنای خبرویت، امری ضروری است. در صورتی که اثبات شود در زمان ارتکاب جرم مرتکب قدرت ادراک وتمیز خود را از دست داده بوده یا در صورت علم به ارتکاب عمل نمی دانسته است که کار خلافی انجام می دهد، از مسئولیت کیفری معاف می گردد. بطوریکه جنون به عنوان یک دفاع کامل برای مرتکب محسوب می شود . این پایان نامه به روش توصیفی موضوع جنون و تاثیر آن بر مسئولیت کیفری را به صورت تطبیقی و مقایسه ای در قوانین مجازات کشور های ایران و لبنان را مورد بررسی قرار می دهد. آنچه مشهود است قانون مجازات اسلامی ایران در مواد 149،150و قانون مجازات لبنان در مواد 231،232 شباهت قابل توجهی در تعریف جنون و تشخیص آن دارند. البته حقوق ایران و لبنان در برخی جهات متفاوتند؛ از جمله درتبدیل مجازات یا تخفیف آن بین جنایت، حنجه وخلاف تفاوت قائل شده است. لیکن با تصویب قانون مجازات اسلامی 1392 گامی رو به جلو جهت ارتقای کیفیت قوانین کیفری ایران و نزدیکتر شدن به معیارهای علمی و بین المللی در این زمینه برداشته است و این امرجای بسی تقدیر است.