بررسی اثر سازوکارهای راهبری شرکتی بر ویژگی های پیش بینی سود هر سهم در بورس اوراق بهادار تهران

سود از جمله برترین شاخص های اندازه گیری فعالیت های یک واحد اقتصادی است، اما سهام داران فقط به سود دوره جاری توجه نمی کنند، بلکه آن ها برای تعیین ارزش سهام به سودهای آتی نیز توجه دارند. یکی از ابزارهای تعامل مدیران شرکت ها با بازار، ارائه اطلاعاتی در مورد پیش بینی سود شرکت است که بدین وسیله شرکت ها می توانند رفتار بازار را تحت تاثیر قرار دهند. اهمیت پیش بینی از این نظر که عنصر بنیادین و کلیدی در تصمیم گیری استفاده کنندگان درون سازمانی و همچنین برون سازمانی محسوب می شود، برهمگان روشن است. در این راستا برای اینکه پیش بینی ها باکیفیت تلقی شوند باید حائز یکسری ویژگی های کیفی باشند. اصلی ترین ویژگی های کیفی اطلاعات پیش بینی شده را می توان میزان صحت، به موقع بودن و دفعات تجدید نظر اعمال شده بر آن ها دانست. از طرفی بسیاری از تحقیقات انجام شده در زمینه وجود سازوکارهای نظام راهبری شرکتی در شرکت ها، بر این مهم تأکید دارند که ضعف در سازوکارهای نظام راهبری شرکتی، با کیفیت گزارشگری پایین صورت های مالی، دست کاری و تقلب در سود و درآمد و هم چنین سطح پایین و ضعیف شفافیت اطلاعاتی در ارتباط است. از این رو هدف اصلی پژوهش حاضر بررسی اثر سازوکارهای راهبری شرکتی بر ویژگی های کیفی پیش بینی سود هر سهم می باشد. در پژوهش حاضر از مالکیت نهادی، تمرکز مالکیت، مالکیت مدیریتی و نسبت مدیران غیرموظف به عنوان مکانیسم های راهبری شرکتی استفاده شده است. برای این منظور داده های 155 شرکت از بورس اوراق بهادار تهران، طی سال های 91-1388 مورد بررسی قرار گرفتند، مهم ترین نتایج بدست آمده از پژوهش حاضر حاکی از تاثیر منفی و معنادار تمرکز مالکیت بر صحت و افق زمانی پیش بینی سود هر سهم و همچنین تاثیر مثبت و معنادار نسبت مدیران غیرموظف بر صحت و افق زمانی پیش بینی سود هر سهم می باشد. هم چنین مالکیت نهادی و مالکیت مدیریتی نیز طی دوره مورد بررسی تاثیر معناداری بر ویژگی های پیش بینی سود هر سهم نداشته اند.