بررسی رابطه بین سبک های رهبری با تعالی سازمان در جهاد دانشگاهی

هدف از این تحقیق، بررسی رابطه بین سیک رهبری و تعالی سازمانی در دفتر مرکزی جهاددانشگاهی است که با نمونه آماری 117 نفری متشکل از مدیران میانی و ارشد دفترمرکزی جهاددانشگاهی و به صورت سرشماری انتخاب گردید. با توجه به هدف و نوع پژوهش، ابزار تحقیق، پرسشنامه های چندعاملی رهبری و تعالی سازمانی مدل efqm بودند. میزان پایایی پرسش-نامه سبک رهبری در مورد روسای جهاددانشگاهی 0/66 و در مورد پرسش نامه تعالی سازمانی نیز 0/87 محاسبه شد. برای توصیف و استنباط آماری داده ها در راستای فرضیه اصلی تحقیق، از آزمون همبستگی و نیز برای تمامی فرضیه های فرعی که شامل رابطه مولفه های دو مدل (تعالی و سبک رهبری) است، از آزمون همبستگی اسپیرمن و همچنین، برای تعیین سهم تاثیر هر یک از متغیرهای مستقل بر متغیر وابسته از روش رگرسیون خطی ساده (estepwise) استفاده شده است. نتایج آزمون فرضیه ها نشان داده است که بین سبک های رهبری با تعالی سازمان در جهاددانشگاهی رابطه معناداری وجود دارد. در مورد نیمرخ سبک رهبری روسای جهاددانشگاهی، بر اساس یافته های تحقیق، سبک رهبری بدون رهبری(75/8%= m) دارای میانگین بالاتری در مقایسه با رهبری عمل گرا (74%=m) بود و همچنین، سبک رهبری عمل گرا دارای میانگین بالاتری نسبت به رهبری تحول گرا (%63=m) بود. بنابراین، سبک غالب در جهاددانشگاهی، سبک رهبری بدون رهبری تعیین گردید.