انتخاب ماده منعقدکننده مناسب برای واحد بازیافت پساب پالایشگاه اصفهان

روش انعقاد و لخته سازی به همراه شناورسازی با هوای محلول برای کاهش میزان تیرگی پسابهای نفتی تولید شده در پالایشگاه اصفهان در این پایان نامه مورد بررسی قرار گرفت. به این منظور از سه ترکیب منعقدکننده پلی آلومینیوم کلراید، فریک سولفات و فریک کلراید استفاده شد و برای تکمیل فرایند انعقاد و زلال سازی از فرایند شناورسازی با هوای محلول استفاده شد. در این آزمایش ها مشخصه های غلظت ماده منعقدکننده، ph محلول، میزان جریان برگشتی و زمان ماند به عنوان مشخصه های قابل کنترل تأثیر گذار بر فرایند انتخاب شدند و آزمایش ها بر اساس روش های آماری طراحی و انجام گردیدند. بر اساس نتایج به دست آمده شرایط بهینه برای منعقدکننده فریک کلراید شامل استفاده از منعقدکننده با غلظت ppm32 در ph برابر 6/2 ، میزان جریان برگشتی 75 درصد و زمان ماند 20 دقیقه، منجر به بازده حذف تیرگی 52 درصد از پساب می شود. برای ترکیب فریک سولفات بازده بهینه 51 درصدی در حذف تیرگی در شرایطی مشتمل بر غلظت ppm29 از ماده منعقدکننده، ph محیط برابر 6/2، جریان برگشتی 54 درصد و زمان ماند 20 دقیقه می گردد. بهترین شرایط عملکردی برای منقعد سازنده پلی آلومینیوم کلراید در غلظت ppm40 منعقدکننده، ph حدود6، نسبت جریان برگشتی 25 درصد و زمان ماند 20 دقیقه باعث بازده حذف کدورت 55 درصد می شود. علاوه بر آزمایش های طراحی شده، تاثیر سه ترکیب طبیعی نشاسته گندم، پودر سنجد و کتیرا به عنوان کمک منعقدکننده به همراه پلی آلومینیوم کلراید به روش جارتست مورد بررسی قرار گرفت. بر اساس نتایج به دست آمده، این ترکیبات نه تنها تأثیر مثبتی در حذف کدورت از پساب مورد استفاده را نداشت، بلکه در مواردی باعث افزایش تیرگی نیز شده اند.