استفاده از روش های حذف تداخل برای افزایش گذردهی در شبکه های بی سیم

در سال های اخیر با رشد روز افزون استفاده از شبکه های بیسیم و افزایش تقاضا برای ارسال ترافیکهای چند رسانهای نیاز به طراحی هایی که بتوانند با استفاده از تکنیک هایی باعث افزایش گذردهی و استفاده ی مناسب از ظرفیت شبکه شوند احساس می شود. وجود تکنیک هایی در لایه ی فیزیکی که از تداخل بسته ها استفاده می کنند زمینه ی مناسبی برای طراحی های لایه های بالاتر آگاه از این تکنیک ها را فراهم آورده است. در این پایان نامه طراحی بین لایه ای با در نظر گرفتن تکنیک های sic و spc مورد بررسی قرار گرفته شده است. sic تکنیک مفیدی برای دریافت همزمان چند بسته در شبکههای بیسیم است. spc نیز روشی برای ارسال همزمان چند بسته از یک فرستنده است. استفاده از sic و spc باعث افزایش گذردهی و کاهش تأخیر در شبکه های بیسیم میگردد. در این پژوهش از sic و spc در فرمول بندی یکپارچهی کنترل نرخ ورودی، زمانبندی و مسیریابی استفاده می شود. برای این منظور از مدل گرافی استفاده شده است که تأثیر sic وspc را در تعیین مدل تداخل لحاظ کند و اجازه ی دریافت همزمان و نیز ارسال همزمان به چند گره را به یک گره بدهد. همچنین یک الگوریتم زمانبندی با استفاده از sic و spc که بر اساس مدل فیزیکی تداخل است ارائه شده است. در ادامه به منظور افزایش گذردهی در شبکه های بی سیم کدینگ شبکه با sic و spc ترکیب شده است. نتایج شبیهسازی نشان میدهد که استفاده از این تکنیکها، میتواند گذردهی سیستم را افزایش دهد و در حالتهای خاص گذردهی شبکه حتی تا دو برابر افزایش پیدا میکند.