پترولوژی آمفیبولیت های منطقه ی افیولیتی نائین

بیرون زدگی هایی از سنگ های دگرگونی به صورت متابازیت های توده ای و فولیاسیون دار در مجموعه ی افیولیتی شمال نائین وجود دارند. این سنگ ها دارای کانی های آمفیبول + پلاژیوکلاز ± گارنت ± کلینوپیروکسن ± اپیدوت می باشند. روتیل و ایلمنیت کانی های فرعی بوده و پرهنیت و کلریت منشأ ثانوی دارند. با توجه به شواهد میکروسکوپی سه نسل آمفیبول شناسایی شده است. آمفیبول نسل اول به صورت ادخال در پورفیروبلاست های کلینوپیروکسن وجود دارد. از این رو، منشأ دگرگونی پیروکسن ها محرز می گردد. دومین نسل آمفیبول به صورت پورفیروبلاست های درشت همراه با گارنت، کلینوپیروکسن و پلاژیوکلاز سازنده ی پاراژنز اوج دگرگونی هستند. در نتیجه ی آب گیری پیروکسن ها آمفیبول نسل سوم حاصل شده است. بر مبنای پاراژنزهای کانی شناسی، محاسبات دما - فشارسنجی، روابط کانی شناسی و بافتی و قلمرو پایداری مجموعه های کانی شناسی متفاوت، تحولات دگرگونی منطقه، به صورت سه مرحله ی دگرگونی پیشرونده، اوج دگرگونی و پسرونده است که نشان دهنده ی مسیر هم جهت با عقربه های ساعت است. با توجه به هم زیستی متابازیت های اپیدوت دار و سنگ های دگرگونی درجه بالاتر عاری از اپیدوت، مسیر دگرگونی پیشرونده از رخساره ی اپیدوت-آمفیبولیت عبور کرده است. پاراژنز اوج دگرگونی شامل کلینوپیروکسن، گارنت، پلاژیوکلاز و آمفیبول می باشد. در این مرحله از دگرگونی فرایند ذوب بخشی باعث تشکیل لوکوسوم رگه ای متشکل از کوارتز و پلاژیوکلاز گشته است. دگرگونی پسرونده با آب گیری پیروکسن و تبدیل روتیل به ایلمنیت در درجات بالای دگرگونی شروع شده و به دنبال سریسیت زایی و سوسوریت زایی پلاژیوکلاز و کلریت زایی گارنت دومین مرحله ی دگرگونی پسرونده در حد رخساره ی شیست سبز روی داده است. در نهایت آخرین مرحله ی دگرگونی پسرونده با تشکیل رگه های پرهنیت در حد رخساره ی پرهنیت-پومپله ایت انجام شده است. داده های دما - فشارسنجی مرحله ی اوج دگرگونی، معادل زیر رخساره ی گرانولیت فشار بالا است. گرانولیت فشار بالا در قاعده ی جزایر قوسی بالغ و مناطق فرورانش داغ تشکیل می شوند. ترکیب شیمیایی سنگ کل نمونه های مورد مطالعه و اجماع نظر در مورد وجود حوضه های اقیانوسی باریک و جوان (پشت قوس) حاصل از فرورانش نئوتتیس به زیر خرده قاره ی ایران مرکزی، بیان گر تشکیل گرانولیت های فشار بالای نائین در یک زون فرورانش داغ می باشد.