مدل سازی خطای خروج از مرکز در ماشین سنکرون آهنربای دائم

در فصل اول به بررسی مزیتهای آهنربای دائم همچنین نگاه اجمالی به انواع روشهای مدلسازی می پردازیم. ماشینهای سنکرون آهنربای دائم به دلایل نداشتن تلفات تحریک، گشتاور بالاتر نسبت به حجم در مقایسه با استفاده از سیستم تحریک الکترومغناطیسی، راندمان بالا و ... به تدریج از کاربرد بیشتری در صنعت برخوردار می شوند. برای تعیین اینکه کدام روش برای طراحی و مدلسازی مناسب است، معیارهای متفاوتی در نظر گرفته می شود. روش پارامترهای فشرده شامل مزیت در تلاش محاسباتی، پارامترسازی و تفسیر نتایج، روش اجزای محدود شامل دقت بسیار بالا، روش مدار معادل مغناطیسی شامل دقت قابل قبول، تلاش محاسباتی مناسب و پارامتر سازی ساده و روش تابع سیم پیچی شامل تلاش محاسباتی مناسب می باشند. در فصل دوم انواع خطای خروج از مرکزیت را شرح داده و فاصله هوایی و پرمیانس را در حالت خطا محاسبه می کنیم. در خطای خروج از مرکزیت استاتیک طول فاصله هوایی با گذشت زمان در فضا تغییر نمی کند و ثابت می ماند ولی در خطای خروج از مرکزیت دینامیک فاصله هوایی با گذشت زمان در فضا تغییر می کند و مقدار ثابتی ندارد. در در فصل چهارم انواع ماشینهای سنکرون آهنربای دائم را مورد بررسی و تحلیل قرار دادیم. این نوع ماشینها با توجه به نوع چیدمان آهنربای دائم به انواع مختلفی تقسیم بندی می شوند. در فصل پنجم نیروی مغناطیسی نامتعادلی ایجاد شده توسط خطای خروج از مرکزیت روتور به روش اجزای محدود مدل سازی شد. ماشین مورد بررسی، موتور سنکرون مغناطیس دائم با آهنرباهای جاسازیشده در داخل روتور بود. برای تشخیص نوع و مقدار خطا از طیف فرکانسی نیروی مغناطیسی نامتعادلی استفاده می شود. مولفه های باند کناری شناسایی نوع و اندازه خطا مورد استفاده قرار می گیرند. در این فصل نشان داده شده خطا سبب از بین رفتن تعادل چگالی شار فاصله هوایی و بیشتر شدن نیروی مغناطیسی نامتعادلی می شود و در نتیجه در خطای خروج از مرکزیت دینامیک و استاتیک دامنه مولفههای باند کناری افزایش می یابد.