تحلیل فضایی جرم در شهر یزد

جرم یک پدیده نامطلوب اجتماعی است که وقوع و رشد آن امنیت اقتصادی و اجتماعی را تهدید می کند. جرم موجب افزایش هزینه های امنیتی و نیروی انتظامی و هزینه های اجتماعی و خصوصی می گردد. رشد بی رویه جمعیت در مناطق شهری موجب بروز مشکلاتی چون افزایش بزهکاری، بحران مسکن، شرایط نامطلوب کار، مسائل زیست محیطی، حاشیه نشینی و ... گردیده است. هدف از این پژوهش، بررسی رابطه بین عوامل کالبدی و محیطی نظیر کیفیت محیط مسکونی، تراکم جمعیت و فعالیت و همچنین شناسایی نقاط جرم خیز و جرائم خاص هریک از مناطق 6 گانه کلانتری شهر یزد می باشد. روش تحقیق کمی بوده و تکنیک مورد استفاده ترکیبی از روش های تحلیلی-توصیفی، پیمایشی می باشد. جهت جمع آوری اطلاعات از پرسش نامه استفاده شده است. از نرم افزار gis برای مقایسه فضائی جرائم و طراحی نقشه ها استفاده شده است، از طرفی برای تجزیه و تحلیل داده های پرسش نامه از تکنیک تاپسیس، همچنین نرم افزار spss و از آزمون های آماری خی دو، binominal، تی چند متغیره استفاده شده است. جامعه آماری پژوهش، سه مورد را شامل شده است، اول مجرمین زندان مرکزی شهر یزد، دوم ساکنین محلات مهاجرنشین با سایر محلات شهر یزد که حجم نمونه در دو جامعه مذکور از طریق فرمول کوکران تعیین شده است، سوم آمار مرتبط با داده های کلانتری های شش گانه شهر یزد در سال 1390 که تحلیل فضایی جرم با استفاده از این داده ها صورت پذیرفت. به علت تعدد گسترده جرائم، مجموعه جرائم با مشاوره اساتید حقوق، با توجه به ماهیت موضوع در شش دسته به صورت ذیل تقسیم بندی گردید: جرائم علیه اموال و مالکیت، جرائم علیه اشخاص، جرائم سرقت، جرائم مواد مخدر، جرائم علیه خانواده و عفت عمومی، جرائم علیه مصالح و آسایش عمومی. از جمله نتایج تحقیق شامل موارد زیر می باشد: مشخص گردید که مهترین فاکتوری که در ارتکاب جرم موثر است مسائل مربوط به اشتغال می باشد، بدین معنی که هر چه فرد از نظر شغلی در سطح بالاتری باشد کمتر مرتکب جرم می شود، یا به عبارت دیگر، مهمترین فاکتور موثر بر جرم بیکاری می باشد.همچنین مشخص شد میزان افزایش گرایش به جرم به مراتب بالاتر از افزایش توسعه کالبدی و جمعیتی در شهر یزد می باشد، از دیگر سو در مناطق و محلاتی که مهاجرین بیشتری زندگی می کنند جرم بیشتری صورت می پذیرد. با بررسی های انجام شده در تحلیل فضایی جرم در شهر یزد منطقه 12 کلانتری بیشترین ثبت جرائم را به خود اختصاص داده است، که نشان می دهد اسکان های غیررسمی در افزایش جرم تأثیر بسزائی دارند. همچنین در تحلیل کیفیت مسکونی از چهار شاخص میزان زیربنا، کیفیت محیط زندگی، تعداد اتاق در واحد مسکونی و نوع مالکیت استفاده گردید که همگی نقش موثر کیفیت محیط مسکونی در میزان جائم را تایید نمود.