بررسی پتانسیل های اقلیمی جهت توسعه توریسم در خراسان رضوی

آب و هوا تاثیر شدیدی بر گردشگری و توریسم دارد و برخی مناطق بیانگر یک منبع طبیعی است که صنعت توریسم بر مبنای آن پیشبینی می شود. استان خراسان رضوی به علت وجود بارگاه امام رضا (ع)، شرایط ویژه جغرافیایی، مناظر بدیع طبیعی و همچنین برخورداری از تنوع اقلیمی و منابع آبی یکی از مهمترین مناطق گردشگری کشور می باشد. در این پژوهش با استفاده از شاخص های زیست اقلیمی اوانز، میسنارد، ترجونگ، سوزباد، ترموهیگرومتریک، دما – رطوبت، فشار عصبی و شاخص eet مناطق مختلف استان از نظر اقلیم آسایش مورد بررسی قرار گرفت و محدوده زمانی، مکانی مناسب برای گردشگری و طبیعت گردی در هرکدام از مناطق استان بر اساس شاخص های فوق مشخص گردیده است و با استفاده از نرم افزار arc gis اقدام به تهیه نقشه های پراکندگی مقادیر شاخص ها در طول سال در استان شده است. نتایج بدست آمده از شاخص های زیست اقلیمی حاکی از آن است که به طور کلی دوره آسایش استان از آوریل شروع تا اوایل نوامبر ادامه میابد و بیشتر ایستگا ه ها در ما ه های ژوئن و می براساس شاخص دمای مختلف دارای شرایط آسایش می باشند. و طی ما ههای دسامبر، ژانویه، فوریه، مارس و نوامبر به علت سردی هوا هیچ کدام از مناطق استان در محدوده آسایش قرار نمی گیرند و ضمن اینکه بیشتر مناطق استان در طول ماه های ژولای و آگوست به دلیل گرمای هوا از شرایط آسایش خارج می شوند و نتایج بدست آمده از شاخص eet و پراکندگی آن، ایستگا ههای جنوبی در فصل بهار و در فصل تابستان ایستگاه های شمالی دارای شرایط مطلوب جهت تفریحات آبی را دارند.