ارزیابی روش های مختلف جذب dna در اسپرم جوجه

چکیده حیوانات تراریخت امکان و فرصت های مناسبی در راستای تولید فرآورده های نوترکیب فراهم کرده اند. زیست فناوری حیوانات در تولید انبوه پروتئین های نوترکیب در شیر، خون، ادرار، پلاسمای مایع سمینال و پیله کرم ابریشم نقش مهمی دارد. سال های متمادی تکنیک های مختلفی جهت تولید هر چه بهتر این موجودات استفاده شده است. از جمله این روش ها می توان تزریق مستقیم dna، تکنیک تولید کایمرا، روش های ویروسی، همسانه سازی و استفاده از سلول های زایای نر و ماده را نام برد. معرفی ژن خارجی به اسپرم قبل از لقاح می تواند روش مناسبی باشد زیرا اسپرم بعنوان یک وکتور طبیعی اطلاعات ژنتیکی را به اووسیت منتقل می کند، این روش تحت عنوان انتقال ژن به واسطه اسپرم می باشد. از آنجا که انتقال ژن به واسطه اسپرم به تنهایی بازدهی کمی دارد، از روش های مکملی جهت بهبود هرچه بیشتر این روش جهت انتقال ژن استفاده می شود؛ از جمله الکتروپوریشن، استفاده از یک مولکول اتصال دهنده، تزریق اسپرم به سیتوپلاسم اووسیت، تیمار اسپرم با دترجنت های ضعیف یا سیکل های مکرر انجماد-ذوب، ادغام به واسطه آنزیم محدودالاثر و لیپوفکشن. هر یک از این روش ها به گونه ای به افزایش بازدهی انتقال ژن به واسطه اسپرم کمک می کنند. در مطالعه ی حاضر از روش انتقال ژن به واسطه اسپرم جهت انتقال dna نشان دار به اسپرم خروس استفاده شده است. به این منظور روش انتقال ژن به واسطه اسپرم همراه با چند روش مکمل دیگر استفاده شده تا بیشترین بازدهی ترانسفکشن حاصل شود. جهت بررسی این امر dna مورد استفاده که آغازگرهای ژن ccrl1 بوده است توسط کیت label it نشان دار شده و پس از ترانسفکشن با هریک از روش ها توسط فلوسایتومتری ردیابی شده و همچنین در پایان هر آزمایش ترانسفکشن، آزمایش سنجش حیات سلول اسپرم انجام شد. نتایج به دست آمده نشان داد که استفاده از لیپوزوم جهت انتقال ژن به اسپرم بازدهی تکنیک را تا میزان زیادی بالا برده است.