بررسی ارتباط سرمایه اجتماعی با خلق دانش در دانشگاه پیام نور استان قم

امروزه جوامع به سمت اقتصاد دانش محور حرکت می کنند که در آن، دانش مهمترین عنصر برای ایجاد ارزش در سازمان ها به شمار می رود و با توجه به شرایط رقابتی، دانش به عنوان با اهمیت ترین سرمایه، جایگزین سرمایه های مالی و فیزیکی شده است. از طرفی با توجه به این که دانش در دنیای معاصر بنیادی ترین نقش را در توسعه ایفا می کند و هر ملت و دولتی که در دستیابی به دانش و رشد آن کامیاب تر باشند، سهم بیشتری از پیشرفت را از آن خود خواهند کرد، راز ماندگاری در جهان رقابتی امروز، یادگیری مستمر است و سرمایه اجتماعی وسیله خوبی است تا از طریق آن به توسعه دانش و یادگیری در درون سازمان ها پرداخته شود. تأثیر سرمایه اجتماعی در توسعه دانش سازمانی و یادگیری سازمانی، سازمان ها را به سازمان دانش محور تبدیل کرده و آن ها را در جهت رسیدن به سازمان یادگیرنده کمک می نماید. بنابراین هدف اصلی این تحقیق بررسی ارتباط سرمایه اجتماعی با خلق دانش در دانشگاه پیام نور استان قم می باشد. برای سنجش این موضوع، مدل مفهومی بر اساس ادبیات موضوع طراحی شده و از ابزار پرسش نامه محقق ساز استفاده شده است. برای بررسی رابطه بین متغیرهای مدل از رگرسیون استفاده شده است. لازم به ذکر است برای تأیید یا رد فرضیه ها از ضرایب استاندارد استفاده شده و برای کلیه مسیرها ضریب اطمینان 99 درصد و سطح خطا1درصد می باشد. نتیجه تحقیق نشان داد که بین سرمایه اجتماعی با خلق دانش رابطه ی معناداری وجود دارد. همچنین با توجه به نتایج آزمون رگرسیون و ضریب همبستگی چندگانه شدت رابطه بین متغیر وابسته و متغیرهای مستقل قوی می باشد. نتیجه آزمونt نیز نشان داد که از میان متغیرهای تحقیق، متغیر "برخورداری افراد از بعد ارتباطی سرمایه اجتماعی" در رابطه با متغیر وابسته خلق دانش معنی دار شده است و اثر بقیه متغیرهای مستقل معنی دار نشده است.