بررسی رابطه هوش معنوی و سبک های شناختی با خودکارآمدی تحصیلی دانش آموزان دختر مقطع متوسطه شهربابک

هدف ازانجام این پژوهش بررسی رابطه هوش معنوی و سبکهای شناختی با خودکارآمدی تحصیلی دانش آموزان دختر مقطع متوسطه بوده است.به همین منظور تعداد320 نفر(از بین 1900دانش آموز)از دبیرستان های شهرستان شهربابک به روش چندمرحله ای انتخاب شدند.ابزارهای گردآوری داده ها در این پژوهش عبارت بودند از:پرسشنامه خودکارآمدی تحصیلی مورگان ـ جینکز، پرسشنامه سبک شناختی کلب، پرسشنامه هوش معنوی عبداله زاده و همکاران. برای آزمون فرضیه ها از تحلیل واریانس و ضریب همبستگی استفاده شد. برای آزمون سوالات از آمار توصیفی و تحلیل رگرسیون استفاده شد. نتایج نشان داد که بین هوش معنوی و خودکارآمدی تحصیلی رابطه معنی دار وجود دارد به نظر می رسد افرادی که از هوش معنوی بالایی برخوردارند؛ به نوعی به توانمندی ها و کفایت شناختی خویش ایمان و اعتقاد دارند و همین احساس منجر به تلاش آنها در عملکرد تحصیلی و خودکارآمدی تحصیلی بالای آنها می شود. وبین میزان هوش معنوی در سبک های مختلف شناختی تفاوت معنی دار وجود دارد به گونه ای که دانش آموزان با سبک همگرا دارای بالاترین میزان هوش معنوی و دانش آموزان دارای سبک واگرا دارای پایین ترین میزان هوش معنوی بودند و همین تفاوت در زمینه سبک های شناختی افراد را از لحاظ تحصیلی از یکدیگر متمایز می کند. همچنین بین میزان خودکارآمدی دانش آموزان در سبک های مختلف شناختی تفاوت معنی دار وجود دارد به این ترتیب که دانش آموزان با سبک شناختی انطباق یابنده دارای بالاترین میزان خودکارآمدی و دانش آموزان دارای سبک واگرا دارای پایین ترین میزان خودکارآمدی بودند. نتایج تحلیل رگرسیون همزمان نشان داد از بین متغیرهای هوش معنوی و مولفه های سبک های شناختی، به ترتیب هوش معنوی و مولفه سبک شناختی انطباق یابنده نقش بیشتری را در خودکارآمدی تحصیلی دارند. با توجه به اینکه خودکارآمدی تحصیلی با هوش معنوی ارتباط دارد، می توان با افزایش هوش معنوی از طریق اعمال روش های مناسب و غنی کردن محیط پرورشی، خودکارآمدی تحصیلی را افزایش داد.