بررسی رابطه بین سرمایه اجتماعی و رضایت شغلی کارکنان شهرداری منطقه 22 تهران

سرمایه اجتماعی یکی از مفاهیم نوینی است که امروزه در بررسی های اجتماعی و اقتصادی جوامع مدرن مطرح گردیده است. سرمایه اجتماعی در واقع اثر اقتصادی مجموعه ای از روابط میان عوامل اجتماعی است که انجام کارهای گروهی را تسهیل می کند و موجب افزایش بهره وری می شود. از کارکردهای مهم سرمایه اجتماعی می توان به کاهش هزینه مبادله، تسهیل برخی از مناسبات رسمی (نظیر قراردادها، سلسله مراتب، مقررات دیوان سالارانه)، رضایت شغلی، بهبود کارایی، سرعت تبادل اطلاعات، تقویت ابتکارات و کاهش فساد اشاره کرد. تحقیق حاضر به منظور بررسی رابطه ی سرمایه اجتماعی با رضایت شغلی کارکنان در حوزه جامعه آماری شهرداری منطقه 22 انجام گرفته است. روش پژوهش پیمایشی است و جامعه آماری کلیه کارکنان شهرداری منطقه 22 تهران می باشند که تعداد 186 نفر از میان کارکنان جامعه آماری مورد مطالعه به روش نمونه گیری تصادفی طبقه ای، انتخاب و داده های لازم ازطریق دو پرسشنامه سرمایه اجتماعیsascat و رضایت شغلی مینه سوتا جمع آوری گردید. داده های جمع آوری شده با استفاده از آزمون های آماری کولموگروف-اسمیرنف، کاسکوئر، ضریب همبستگی گاما، یومان-ویتنی و ویلکاکسون مورد تجزیه تحلیل قرار گرفت. یافته های تحقیق نشان داد ؛که بین سرمایه اجتماعی و رضایت شغلی رابطه معنادار وجود دارد. همچنین رابطه بین ابعاد سرمایه اجتماعی (ساختاری و شناختی) و رضایت شغلی نیز تائید شد. نتایج آزمون ها حاکی از آن است؛ بین رضایت شغلی و دو متغیر جمعیت شناختی جنسیت و سمت شغلی کارکنان، رابطه وجود دارد.