تاثیر پروبیوتیک جنس باسیلوس (b.licheniformis,bacillus subtilis ) بر تراکم، فاکتورهای رشد در تراکم های مختلف و ترکیبات لاشه میگوی سفید اقیانوس آرام( litopenaeus vannamei)

پروبیوتیک ها به عنوان عامل مهمی در توسعه آبزی پروری، افزایش میزان تولید و کاهش بیماری ها در نظر گرفته می شود. هدف از انجام این مطالعه، بررسی تاثیر استفاده از باکتری هایbacillus subtis و licheniformisbacillusبه همراه تراکم، بر فاکتورهای رشد و قابلیت هضم میگوی پاسفید غربی (litopenaeus vannamei) می باشد. در این تحقیق میگوها پس از ذخیره سازی با دو تیمار 250و 300 قطعه در هر متر مربع هرکدام به وسیله دو غلظت پروبیوتیکیcfu/g food 1010×4 وfoodcfu/g1010)به مدت 8 هفته مورد تیمار قرار گرفتند. در انتهای آزمایش، شاخص های رشد، کیفیت لاشه، قابلیت هضم و تعداد باکتـری کل مـوجود در دستگاه گوارش سنجش شدند. نتایج حاصل از این آزمایش نـشان داد رشـد در تیمارهای t2 (تراکم 300 قطعه در متر مربع، پروبیوتیک cfu/g 1010×4) و t4(تراکم 250 قطعه در متر مربع، پروبیوتیک cfu/g 1010×4) نسبت به گروه شاهدc1 (300 قطعه در متر مربع با غلظت پروبیوتیک صفر) وc2(250 قطعه در متر مربع با غلظت پروبیوتیک صفر) دارای اختلاف معناداری بود (p<0.05).در تیمارهای t1 (تراکم 300 قطعه در متر مربع، پروبیوتیک cfu/g 1010) و t3(تراکم 250 قطعه در متر مربع، پروبیوتیکcfu/g 1010) رابطه معنی داری با گروه شاهد و تیمارهایt2 وt4 نشان نداد. تاثیر تراکم بر شاخص های رشد عدم اختلاف معناداری را بین تیمارهای مختلف بیان کرد (p>0.05). تاثیر پروبیوتیک مورد نظر بر قابلیت هضم میگوی وانامی مورد بررسی قرار گرفت. نتایج نشان داد اختلاف معنادار بین گره شاهد و تیمار های پروبیوتیکی بود (p<0.05). تعداد کل باکتری های موجود در دستگاه گوارش در تیمارهای که از غلظت cfu/g1010×4 و cfu/g1010 استفاده شده بود، بترتیب؛cfu/g 0±108×8/1 وcfu/g0.5±810×1.8نشان دهنده وجود اختلاف معنادار بین این تیمارها بود(p<0.05). بر اساس نتایج حاصل از این آزمایش، استفاده از غلظت cfu/g1010×4 پروبیوتیک هایb. subtilis وlicheniformisb. سبب بهبود شاخص های رشد، قابلیت هضم، ترکیبات لاشه و فلور باکتریایی دستگاه گوارش میگوی وانامی شد. همچنین مشخص شد تراکم بر شاخص رشد تاثیری نداشت. بنابراین پیشنهاد می شود که جهت افزایش میزان تولید میگوی وانامی از غلظت cfu/g 1010×4 ا ستفاده شود.