بررسی میزان رضایتمندی کارکنان از برنامه های کاربردی فن آوری اطلاعات در دانشگاه علوم پزشکی تهران

زمینه و هدف: فلسفه وجودی مدیریت فن آوری اطلاعات در سازمان ها، بسترسازی برای ایجاد ساز و کارهای عملیاتی در تدوین، نگهداری تجزیه و تحلیل و بازیابی داده ها با هدف فراهم آوری اطلاعات لازم برای تصمیم سازی و تصمیم گیری مدیریتی و تخصصی در حوزه فعالیت سازمان است و دربرگیرنده سه بعد نرم افزار، سخت افزار و میان افزار می باشد. هدف از این مطالعه تعیین سطح رضایتمندی کارکنان از برنامه های کاربردی فن آوری اطلاعات در دانشگاه علوم پزشکی تهران است. روش بررسی: این پژوهش، پیمایشی کاربردی و آمیخته (کیفی ـ کمی) است که در آن از ابزارها و روش های پرسشنامه، مطالعه کتابخانه ای، مشاهده مستقیم و بازدیدهای میدانی و نیز مصاحبه های ساخت یافته برای جمع آوری داده ها استفاده شده است. جامعه آماری پژوهش شامل کارکنان ستادی دانشگاه علوم پزشکی تهران است و نمونه مورد مطالعه با استفاده از فرمول n کوکران انتخاب شده اند. در این پژوهش متغیر های رضایت سنجی و جمعیت شناختی در بحث رضایتمندی کارکنان مورد بررسی قرار گرفته است. یافته ها: 13 متغیر از پرسشنامه های پخش شده در معاونت ها استخراج شد و به تفکیک واحد، سن، جنس و تحصیلات مورد بررسی قرار گرفت که بطور کلی نشان داده شد امتیاز کارکنان در استفاده از ابزار فناوری اطلاعات در وضعیت متوسط رو به بالاست. همچنین از طریق مصاحبه با مدیران پیشنهاداتی در جهت بهبود و پیشرفت فن آوی اطلاعات، که دانشگاه می تواند انجام دهد ارائه شد. بحث ونتیجه گیری: برای افزایش رضایتمندی کارکنان از برنامه های کاربردی فن آوری اطلاعات (شامل نرم افزار و سخت افزار) نیازمند ارائه آموزش های مدون حین کار با سیستم ها به منظور افزایش مهارت ایشان برای کار با کمک فناوری اطلاعات هستیم. لذا برای تغییر نگرش و شیوه سنتی کار به یک روش مدرن و مکانیزه باید از رویکرد و ابزارهای مدیریت تغییر استفاده کرد تا کارکنان گام به گام و به صورت تدریجی به روش نوین کار در سازمان همراه شوند. واژگان کلیدی: رضایتمندی کارکنان؛ فن آوری اطلاعات؛ دانشگاه علوم پزشکی تهران